Alba Bermúdez
As aventuras de Mariña | Público familiar (+3 anos) | 40 min | En galego
Mariña é unha nena á que lle gusta moito o mar e os animais que nel habitan. Tódalas tardes mergúllase na auga para xogar cos peixes. Hai un que é moi especial. Chámase Xarda. Un peixe que fala e que lle conta historias sobre como é a vida mariña e tamén sobre os seus perigos.
A loita contra a contaminación, a amizade e o respecto son temas que están presentes en As aventuras de Mariña. Unha sesión de contos que combina a narración oral e o teatro de monicreques.
Alba Grande
Memoria e relato dos obxectos | Obradoiro de memoria | Adultos (+14 anos)
Neste obradoiro compartiremos as lembranzas propias que nos distinguen e nos unen, a través do relato da memoria dos obxectos, que traen eles mesmos para contar. Inspirado no teatro de obxectos, nos valores humano e comunitario da tradición oral, usándoa como ferramenta e combinando a proposta creativa coa escritura e a narración oral.
O obxectos cotiáns ou o extraordinarios detonan historias, revelan ás memorias e a fantasía, da que tamén están formados os soños, a literatura e ata os recordos. Este é un obradoiro que funciona porque incita a recrearse no tecido humano, creativo e sensible, poñendo en común a nosa literatura, memoria e as nosas culturas, co teatro dos nosos obxectos.
Ana Sofia Paiva
Contos, cantos e outros tantos | Público adulto
Narrativas, cancións e mitoloxias do mundo
Contar e cantar son como o botón e a casa
dunhn chaqueta moi grande onde collemos todos,
ou como a agulla e o fío
con que a imos tricotando,
palabra a palabra.
Levo historias da tradición oral do imaginário portugués con liberdades doutras partes do mundo, contos, lendas, novelas e cantigas que fun escoitando a varias voces. Canto porque escoitei e conto porque hai quen escoite. Levo un camiño pensado, un repertorio definido, mais concéntrome no exercicio de adaptar a miña fala a cada oído. Prepárome para estar á altura do efémero, dese momento único en que estaremos fronte a fronte, voz e oídos, para construír a ponte que atravesaremos xuntos. É para iso que ouvimos e contamos: para ser, estar, coidar, sandar e crear, palabra a palabra, a nosa narrativa humana.
Anxo Moure
Historias para coidar a Terra | Público familiar | En galego
Dúas horas de contos na casiña da árbore, proxectados no Palleiriso, pescados nas barcas e prantados en Carballolandia.
Atenea García
Vicio houbo sempre | Público adulto | 60 min
Vicio: Hábito ou costume de actuar de maneira contraria á moral ou ás normas sociais establecidas.
Os últimos anos Atenea García estivo recollendo historias de vida de mulleres de máis de 85 anos que moitas veces remataban falando de pracer e de sexualidade. A primeira conversa naceu cunha frase: “Vicio houbo sempre, gracias a Dios!” E logo seguíronlle outras tantas: “Eu nacín moi cedo”, “Iso antes non che era así” ou “Ai se fora hoxe…”. Así as mulleres foron falándolle de todas esas cousas supostamente prohibidas e deixando entrever que aquilo de chegar virxe ao casamento pasaba ás veces pero outras non, que sempre houbo vida nas marxes! Atenea recolleu as súas historias e preséntaas nesta proposta de narración oral para adultas.
Avelino González
Canto conto temos!
En todas partes pasan cousas que merecen ser contadas. Algunhas son pequeniñas, outras dan para un guión de cine ou televisión. Algunhas cousas só pasaron nese sitio, outras pasaron tamén noutro, pero só alí pasaron como alí. E hai cousas que non pasaron alí pero, oes, talmente como se tivesen pasado alí! E non son cousa do pasado os contos, non. Conto algún que saíu de poñer a orella nunha conversa de bar.
Canto conto temos!
Pero é que cada sitio é un mundo e cada conto é unha gran historia.
Cándido Pazó
Contar para vivilo | Público adulto | 60 min
Unha sesión de historias, contos, lerias e parrafadas sobre outras xentes, outros mundos e outros tempos, nun espectáculo para xente deste mundo e deste tempo. Humor, emoción e memoria coa palabra como único recurso.
Carme Varela e Carola Casal
800 anos das Giocondas galegas | Visita narrada a San Salvador de Vilar de Donas | Adultos
800 anos pasaron dende que unha man escribiu no lintel dunha porta dunha igrexa da Ulloa unha data. Este ano celebramos que a obra siga en pé.
Houbo naquel lugar unhas donas antigas que foron grandes señoras e deixáronlle en herdanza o nome ao Vilar, que en diante se chamou Vilar de Donas. Despois delas señorearon aquelas pedras os cabaleiros santiaguistas que viron pasar ao lonxe milleiros e milleiros de peregrinos camiño de Compostela.
Alguén pintou nas paredes das ábsidas daquela igrexa a beleza dunhas donas ás que Cunqueiro descubriu como brancas camelias e como flores de lis.
De todo isto e máis falarán Carola Casal e Carme Varela en Vilar de Donas.
Descubrídevos, volven as Donas do Vilar!
Entre o ben e o mal, entre o ceo e a terra. Descifrando o código de Santa María de Figueiras
“Non comades dela, nin a toquedes … É que Deus sabe moi ben que o día en que comerades dela, os ollos abriránsevos e seredes coma deuses, coñecedores do ben e do mal” (Xénese 3) Mais, por moita recomendación, Eva máis Adán comeron da árbore que mediaba o Xardín, da árbore do Ben e do Mal aquela que lles abriu os ollos e pola que se converteron en comúns mortais, aquela pola que foron expulsadas do Paraíso e pola que comezaron a morar na Terra, facendo as súas primeiras vestimentas das follas daquela incríbel árbore, a Figueira.
Comeza así, pola toponimia, un relato que nos levará a descifrar o código de Santa María de Figueiras, unha pequena parroquia rural encravada nun interesante locus arqueolóxico. Unha fábrica que sufriu diferentes transformacións mais que presenta un sobrio e magnífico programa iconográfico románico que se debate entre o ben e o mal e entre o ceo e a terra, e nos deixa albiscar no seu interior a importancia das propias decisións. Ves descifrar o código? Non perdas o fío do relato.
Caxoto
Grandes éxitos: 2004 – 2024 | Público familiar (+4 anos) | 60 min
Neste ano 2024 Caxoto cumpre 20 anos enriba dos escenarios contando contos por toda Galicia e media España. En todo este tempo o conto foi o principal ingrediente do seu traballo… pero non o único! Se os contos foron o sal, a música foi a pementa.
A través das cantigas tradicionais, dos xogos musicados, dos instrumentos peculiares,… Caxoto foi xuntando todo un amplo repertorio musical que vai dende o jazz chairego de Manuel María, á bossa nova mariñeira, pasando pola nosa rica tradición musical e as cantigas infantís de toda a vida. E todo no mellor acompañamento musical posible: Gaita, pandereta, ukelele, whistle, acordeón, birimbao, xilófono…
Para celebrar as dúas décadas vivindo do conto, Caxoto fai unha selección de todas estas cantigas, contos e xogos neste “Grandes éxitos 2004-2024”. Un espectáculo divertido e participativo para todos os públicos… e todas as gorxas.
Celso F. Sanmartín
Charo Pita
Retratos en branco e negro | Público adulto | 60 minutos
Cando fotografamos en cor, retratamos as vestimentas, a paisaxe, a superficie coa súa profusión de tonalidades, pero cando facemos unha foto en branco e negro, retratamos algo atemporal, case espectral, que apunta a alma do mundo.
Retratos en branco e negro imaxina unha serie de relatos nos que os lugares e as personaxes transitan dun conto ao outro creando un universo de ficción ateigado de grises: relatos entre o real e o extraordinario, entre o vivido e o soñado nos que late a tradición oral.
Andar aos biosbardos | Público infantil + 6 anos | 50 minutos
Se saísedes cazar biosbardos, que cazariades? De seguro que algunha boa historia. Como as que atoparás aquí, e que Lebre, Lagarta, Cangrexo, Abella e o Vento Norberto adoitan contar baixo o Freixo Engurrado. Historias que talvez fagan deste libro o máis marabilloso do mundo. Ou talvez non. Ti decides.
Mares de contos | Público infantil e familiar + 3 anos | 50 minutos
Charo Pita é unha das mellores escritoras de LIX do país. Dicímolo en Atlántica sen temor a equivocarnos, así que lle pedimos este ano un agasallo, un pouco do seu universo. Un baño refrescante, alegre, divertido, poético e marabilloso, como todas as súas historias.
Cláudia Fonseca
Cris Collazo
Procúrase Pepa a Loba | Público familiar / infantil
no 1890. Inauguración da taberna de Pepa a Loba. A súa gavela ó completo: Xan Quinto “o vello”, Maninocente e Calamity Jane celebran este día tan esperado, mais… un cobizado tesouro agóchase moi preto e só ela sabe o segredo. Precisa da túa colaboración… Atréveste?
Trátase dun contacontos interactivo onde a danza e a música se funden coa natureza, poñendo en valor a amizade e a perspectiva de xénero.
Son no berce | Bebés
Concerto sensorial para bebés.
Cris de Caldas
Cris de Caldas e Amor Herrera
Ida e volta | Público adulto | 60 min -ESTREA-
Cris, galega e branca coma o leite, é narradora oral.
Amor, cubana e negra como o café, é música profesional e escritora ocasional.
Cris conta contos, algúns deles escritos por Amor, quen ademais acompaña á narración con notas musicais, unhas brancas e outras negras.
Amor e Cris xúntase para parir o espectáculo de narración oral e música en directo “Ida e volta”.
Nesta función levaran ao público de viaxe no espazo e no tempo a través de historias de migracións, sabedoras da importancia de non perder a memoria e da riqueza da diversidade cultural.
As dúas pensan que rememorando o pasado, entenderase mellor o presente e respetarase o futuro porque hai historias e contos que teñen billetes de ida e de volta, coma a vida mesma.
Dani Blanco
Contos de revolución entre Brassens e Neira Vilas | 60 min
Disque cando unha bolboreta axita as súas ás en Australia, pode provocar un furacán en América. Tamén chamada teoría do caos. A revolución do caos, non chega cunha bolboreta, nace con Neira Vilas, mellor con “Memorias dun neno labrego”, e xa non hai volta, arrástrao todo. Unha revolución que nos vai levar desde Bos Aires ata a caída do muro de Berlín. Esta viaxe vai facer parada en maio do 68, nas barricadas de París, na chegada dos Tamara a sala Olympia e nos movementos anarquistas acompañados de Brassens. Unha banda sonora en francés que nos vai acompañar neste camiño da revolución provocada por “Memorias dun neno labrego”.
Esperanza Piñeiro
A muller no progreso de Ferrol
Público adulto | Saída: Praza de Armas | Duración: 90 min | Galego
Un paseo para destacar a imprescindible contribución da muller ao progreso de Ferrol. Contará con paradas en lugares significativos do traballo e actividades (moitas veces fundamentalmente femininas) realizadas por mulleres anónimas na historia. Así mesmo resaltaremos a mulleres ferrolás que destacaron no eido profesional, cultural ou científico. A ruta partirá da praza de Armas ante o Concello para continuar por praza da Constitución, praza de Galicia co teatro Jofre e Porta do Dique, rúa da Igrexa co Mercado de abastos, Xardíns de Herrera e mirador e praza de Amboage.
Estefânia Surreira
Fernando Saldaña
Robinsón e o seu loro | Nenos de 3 a 5 anos | 60 min
Un mariñeiro enfróntase a unha terrible tormenta que o fai afundirse. Chega a unha illa na que atopa un loro que o axudará a volver á casa. Espectáculo de contos con descontextualización de obxectos e algún xogo de maxia baseado en El loro de Robinson de Antonio A. Gómez.
O peixe de ouro | Público familiar | 60 min
Baseado no conto clásico, narra a historia de avaricia dunha familia que, tras recibir un desexo por parte dun peixe, quere máis e máis e máis.
Guillermo Llorca
Iniciaremos o percorrido na confluencia do barrio primitivo de Ferrol Vello e da Magdalena para continuar ata o barrio de Esteiro. Ao longo dese traxecto imos comentar os bustos, fontes, estatuas e esculturas que nos falan de persoeiros singulares, do escudo heráldico da cidade, da conmemoración de certos acontecementos históricos. Falaremos ao mesmo tempo dos seus autores, das iniciativas municipais ou cidadáns que as promoveron, das razóns do seus emprazamentos e da evolución das características escultóricas dende mediados do século XVIII, cunha escultura de corte académico, ata a modernidade, na que veremos diferentes interpretacións das vangardas.
Inacio Vilariño
Burromaquia | Público infantil (+3 anos) | 50 min
Burromaquia é un espectáculo de narración oral que reúne unha selección de contos, fábulas, poemas e cancións nas que se fala con simpatía dese animal tan entrañable que é o burro. A través da súa participación, os rapaces e rapazas van descubrindo a historia do burro da Tía Lola, personaxe que popularizaron nun pasodobre os gaiteiros Os Dezas de Moneixas.
Inma Soto
Xela a superheroína de aldea | Público infantil e familiar | 45 min
Na aldea hai unha chea de aventuras desexando ser vividas. Calza as botas, explora a natureza que te rodea e quererás coidala sempre.
Jaime Santos
Blancanieves | Infantil e familiar
Un espectáculo luminoso celebrado pola crítica e o público no que a terrorífica historia de Blancanieves cóntase desde o verso e desde o humor que nace das situacións máis desgraciadas. Blancanieves, a luz máis refulxente, é odiada e envexada pola súa madrastra, unha fermosa lámpada cuxa beleza está baleira, pois nin sequera emite luz. E alí onde habita a luz, atópase a beleza que encandea de verdade ás almas nobres. E é que a beleza é invisible aos ollos.
- Premio Max ao mellor espectáculo para púbico infantil, xuvenil ou familiar (2023)
- Premio do Público ao Mellor Espectáculo Infantil na Feira de Teatro de Castela e León (2020)
- Premio Titeremurcia ao Mellor Espectáculo (2021)
Pisando el llano | Público adulto | 60 min
Jaime Santos dirixe e protagoniza o monólogo ‘Pisando el llano’, inspirado no libro de relatos de Juan Rulfo ‘El llano en llamas’. Os textos tomáronse sen adorno, masticando o seu verbo cunha nudez absoluta. Non hai máis nada que Rulfo, unha cadeira e un home sentado deixando que flúa a dor, mantendo o equilibrio nun arame de espinos. Só voz, só palabra sen concesión.
José Luis Gutiérrez ‘Don Guti’
Cando deus andaba polo mundo | Público adulto | 90 min -ESTREA ABSOLUTA-
O relato de orixe relixiosa foi unha fonte inesgotable no repertorio dos narradores tradicionais que toman dos evanxeos, dos textos apócrifos, da memoria colectiva pasaxes, aventuras, consellos, que pasadas polo filtro do contar e escoitar mil veces, transitan desde o moral, ao exemplarizante, pero tamén desde o humorístico ao máxico e mesmo, cara ás herexías perdidas nos confíns dos concilios.
Moitos destes relatos foron usados nas predicacións dos pais misioneiros, que durante séculos percorreron todas as parroquias por remotas que fosen. Eran auténticos especialistas en explicar, en emocionar a unha audiencia analfabeta e sabia cos relatos que emanan da divindade, relatos que logo pasaban a ser contados ao redor do lume, en xuntanza de pastores, en festas de mozos, separándose da doutrina e achegándose ao que o pobo lembra e conta.
Destes relatos nútrese Cando Deus andaba polo mundo, fórmula coa que en Aliste empezan a maioría dos contos de asunto relixioso. Esta sesión reúne relatos escoitados en Noz de Aliste que narran as aventuras de Cristo e San Pedro polas terras da raia entre España e Portugal, historias onde a bondade e o enxeño de Cristo contrapóñense a un San Pedro, bruto e teimudo, relatos da fala dos animais e doutros sinais evidentes da presenza de Deus entre os homes, relatos onde o humor, a sátira e a crítica están sempre presentes. O espectáculo recolle ademais En la diestra de Dios Padre, un conto publicado en 1897 polo escritor costumista colombiano Tomás Carrasquilla, que é a adaptación dunha serie de contos tradicionais de orixe europea que sen dúbida circulaban na súa Antioquía local na fala da xente. Salvando as distancias que a fala común pon nos relatos orais, o conto escrito polo colombiano achégase ás versións orais que Guti escoitou polas aldeas do Aliste e Sayago zamoranos e de Salamanca, non só no contido senón tamén no modo de contar: no ritmo e os silencios do narrador tradicional, nese son limpo do oral que maxistralmente conserva Carrasquilla, o son do Señor Cristino de Barruecopardo e de Angel de Badilla de Sayago que contaron as versións coas que xoga Guti.
Historias de filandar | Público adulto
Neste espectáculo o romance e o conto tradicional vanse zarrapicando da xeografía, da vida das cociñas, dos traballos do campo, das historias de vida de cada informante, e de cada vella que entra e sae do escenario da man deste zamorano. Funciona como un exercicio de agradecemento a quen lle regalou o testemuño dun mundo oral, e aspira a ser, para quen escoita, unha volta ao tempo feliz no que a palabra do vello era necesaria
José María Eguileta
Un paseo pola evolución urbana de Ourense
A visita, cunha ruta organizada polas rúas e prazas da cidade histórica, intenta explicar a evolución da urbe dende o seu nacemento, na etapa romana altoimperial, ata a entrada na Idade Contemporánea.
Predominaron varios criterios na elección do solar no que se crea o primeiro aglomerado de carácter urbano, que segundo a información que proporcionan as escavacións arqueolóxicas, estenderase entre a praza da Madalena, As Burgas e O Posío, e estaría marcado polo carácter itinerario do val de Ourense e o poderoso simbolismo das augas sagradas das Burgas. Ao núcleo primixenio lle sucede a cidade medieval, medrando cara ao norte e consolidándose ao redor do núcleo bispal, que no seu maior esplendor, formaba unha auténtica “acrópole episcopal” entre a Catedral, o Pazo Episcopal e as propiedades que o rodeaban, chegando ata a rúa da Barreira. Este centro relixioso e de poder organizou a cidade medieval tanto dende o punto de vista urbanístico, as rúas e prazas que se organizan ao seu redor, como social, económico e político, dado que Ourense foi señorío episcopal algo máis de cinco séculos, sempre en pugna cos emerxentes poderes laicos municipais e da coroa. Nos séculos centrais desta etapa sitúase o primeiro asentamento franciscano, a súa destrución e a posterior reconstrución nas ladeiras do Montealegre.
A Idade Moderna denota unha notable secularización edilicia, representada polos pazos urbanos de familias nobres, os dos Oca-Valladares, Armada, Gayoso e outros que renovan e embelecen o casarío urbano. Este tipo de edificacións complétase con dúas novas ordes relixiosas que, co seu establecemento, modifican e engrandecen a cidade: os dominicos e os xesuítas. Así chega Ourense á Idade Contemporánea, cando acada categoría de capital de provincia, case co aspecto do que hoxe denominamos cidade histórica, a “cidade vella”, que no século XIX era, simplemente, Ourense.
Lidia Luna e Ugia Pedreira
Contos e Cantos da BaleaNorte | 60 min
Lidia e Ugia propoñen un ferrado de oralidade, unha conversación tecida con cantos e contos entre elas e o público. Como fíos condutores, a paixón polo mar, a profundidade e a sinxeleza das emocións esenciais, a forte inspiración da natureza salvaxe de ambas, o culto ás baleas coas que comparten unha senda común mimetizándose imaxinariamente na súa dor e afouteza. Este diálogo, a lume lento, é unha volta á etimoloxía antiga da palabra entretemento como exposición das entrañas.
Contos propios y alleos de Lidia, cancións orixinais de Ugia, creacións e recoleccións para un espazo común no que ambas calzan as zapatillas de casa, visten as súas chaquetas de lá e adéntranse “al mar de los latidos dichos a media voz”. Este verso de Inmaculada Mengibar irá acompañado con outros textos de Luisa Castro, Natalia Alonso, Marilar Aleixandre o Gabriel García Márquez.
lseo Agilda
A grandeza do pequeno | Infantil e familiar | 60 min
Facerse pequeno mola. Se non, ollade para os dinosauros, moita ansia por medrar e mirade como lles foi…
A nós estanos pasando o mesmiño. Pero non temades porque están chegando mandas de xentes miúdas para axudarnos a entender que o que nos fai grandes ou pequenos non é o noso tamaño, senón a nosa e capacidade de soñar e de tomar decisións.
Soñemos grande e fagámonos pequenos!
Luis Prego e Samuel Soto
Xogos musicais | Nenos 3-6 anos | 45 min
Obradoiro que achegará cantigas, recitados, danzas e xogos cantados e bailados para iniciar aos cativos e cativas nas melodías e ritmos tradicionais, traballando a psicomotricidade, o sentido do ritmo e desenvolvendo unha actividade musical en grupo.
As cantigas estarán acompañadas por música en directo, presentando aos participantes os diversos instrumentos empregados.
Con Samuel Soto.
Prende no colo | Bebés (0-3 anos) | 45 min
Sesión musical para aprender cantigas, cantos de berce, xogos de dedos, recitados e outras pezas pensadas para iniciar as crianzas na linguaxe, no ritmo e na melodía.
Con Samuel Soto.
María da Pontragha
UN SACO DE CONTOS | Público infantil | 50 min
Contos e cancións de tradición oral para crianzas. Que beben da nosa herdanza cultural e cos que semento as leiriñas das familias para que medren vizosas.
Pablo Sánchez ‘Pablísimo’
CABICIVAI | Familiar (+3 anos) | 45 min
CABICI VAI SUBINDO E BAIXANDO
CA BICI VAI DE ACÓ PARA ALÁ
CA BICI VAI CARRETANDO AS HISTÓRIAS
CA BICI VAI A GOLPE DE PEDAL
CABICIVAI é un espectáculo sobre rodas, unha bicicleta, un Kamishibai e tres caixóns dos que pode sair calquera cousa!!
Paco Nogueiras
Son animal | Infantil | 45 min
O novo espectáculo de Paco Nogueiras está adicado aos animáis máis cercanos e aos seus sons convertidos en divertidas cancións.
Moi preto de nós viven toda clase de animais. Hainos grandes, pequenos, con pelo, plumas, cornos, rabo, con catro patas, dúas… ningunha. Todos diferentes e especiais, todos marabillosos. E todos… co seu son.
O bruar dunha vaca, o miañar dun gato, o ladrar dun can, o cacarexar dunha galiña, ou zunido do mosquito convértense en divertidas cancións da man de Paco Nogueiras. Cancións que nos levan polo mundo a través de diferentes estilos musicais: dende un aire portugués aos ritmos do leste de Europa, dende unha balada acústica a un animado rock & roll, dende unha fanfarra circense ate unha melodía de influencias andinas.
Preparémonos para cantar como animais, pois o gran son dos nosos amigos animais está a piques de comezar a soar.
Pakolas
Rockeando coa Ramona pequena | Público familiar | Concerto e contos
Contaremos e cantaremos a historia da Ramona pequena. A máquina do tempo leva a Ramona a súa infancia, Vivimos así unha nova aventura didáctica e rockeira rebordante de imaxinación e aprendizaxe.
Corría o ano 1967 no Courel e Ramona contaba con 6 aniños. Era unha nena movida por constantes inquedanzas, cunha mente esperta e imaxinativa. Adoraba perderse entre as páxinas de Xulio Verne, A volta ao mundo en 80 días, 20 mil leguas de viaxe submarino, Viaxe ao centro da terra e sobre todo un que lle espertaba a mais grande das curiosidades, Da terra á lúa, que lía unha e outra e outra vez. A Lúa era para ela unha fonte imparable de preguntas sen resposta: que tipo de leiras habería nela? Poderíase cultivar na súa superficie? Habería auga? Viviría alguén aí? Saberían, ou polo menos entenderían o galego? Sería mais grande que o Sol?
Moitas personaxes poderedes coñecer neste novo espectáculo, como a profe Lupe, que sempre escoitaba atenta as dúbidas da pequena, ou á súa amiga furona Nora, coa que consigue viaxar ata a Lúa! Con estas e outras personaxes chegaremos á fin desta viaxe, que nos ensina que a imaxinación non ten límites, a nosa cabeza é un taller de ideas onde os soños poden tornarse realidade.
Un espectáculo para compartir coas máis pequenas e coa familia. Pakolas tamén incluirá nesta montaxe algún dos seus éxitos anteriores dos libros Pakolas e Ramona Órbita, a dona do tempo.
Paula Carballeira
Contos de sapos, bruxas e curuxas | Público familiar | Galego
Non todo o mundo sabe que as bruxas son intelixentes, as curuxas astutas e os sapos valentes. Non todo o mundo sabe que as bruxas son astutas, as curuxas valentes e os sapos intelixentes. Non todo o mundo sabe que os sapos son astutos, as curuxas intelixentes e as bruxas valentes. Pero para iso están os contos, para lembrarnos o que esquecemos desde o inicio dos tempos.
Camiños de mar, terra e vento | Público familiar | Galego
Polos camiños da terra van quen queren chegar lonxe, de vagar, atopando atrancos, e persoas descoñecidas, e aventuras fantásticas ou pequenas peripecias, perigos, sorpresas.
Polos camiños do aire van quen adiviñaron como voar, coa axuda de paxaros ou alfombras, de vasoiras ou de rachas de vento.
Polos camiños do mar van quen esperan atopar illas misteriosas, música feita por ondas e sereas, baleas brancas, luras xigantes, tesouros que poden non ser de ouro nin de prata, senón de corais e criaturas das profundidades.
E os contos viaxan, de boca en boca, pola terra, polo mar e, sobre todo, polo aire.
Paula Castiñeira e María González
Caneliñas, a costa das baleas
Nun pasado non moi afastado a caza de baleas foi unha das principais actividades do tecido industrial galego, algo que a día de hoxe parece tan incrible como certo. Máis aínda cando pensamos nun lugar como Caneliñas (Cee, A Coruña), onde unha factoría baleeira chegou a converterse nun dos motores económicos da zona dende a súa apertura, o 14 de novembro de 1924, ata o cese da súa actividade no 1985.
Esta industria pasou a ser unha das plantas de aproveitamento de baleas máis grandes da Península Ibérica e mesmo a última en manterse activa en toda Europa. Caneliñas, a costa das baleas, pretende recuperar os recordos daqueles que viviron ou gardan relación con esta singular historia local e amosar o acontecido nesta costa ás xeracións presentes e vindeiras.
Caza baleeira, Costa da Morte, ecoloxismo, dereitos laborais e mesmo feminismo únense nunha mesma peza para contar aquilo que moitos aínda descoñecen
Pavís Pavós
Contos para orellas abertas | Infantil (+4 anos) | 50 minutos
Sesión de contos marabillosos para público a partir de 4 anos. A sesión ten unha duración de 50 minutos.
Quico Cadaval
Ramiro Neira
Avó | Público familiar | 60 min
Cando era pequeno, lembro que xogaba co meu pai os venres pola tarde, os sábados e os domingos. Pasou un tempo e xogaba co meu pai os sábados e os domingos. Pasou un tempo e só xogaba con el os domingos. Un domingo calquera atopei ao meu pai vestido para ir traballar e lle dixen: “Que fas! Hoxe é o día de xogar xuntos”. O meu pai miroume e contestoume: “Es pequeno, non o entendes. Se vou traballar é para poder ter máis cousas, para ter unha casa máis grande e para poder facer máis cousas xuntos”. “Facer máis cousas xuntos! Claro, papá, se é para facer máis cousas xuntos, marcha, que eu estarei esperando”, respondín. E estiven esperando polo meu pai… pero non esperei só, sempre estivo ao meu carón o meu avó, o meu avó Secundino.
“Avó” é unha peza de teatro unipersoal onde o protagonista lembra todos os momentos, vivencias e ensinanzas que compartiu co seu avó Secundino, que xa non está.
Animaliños | Público familiar | 60 min
Trátase dunha peza de narración oral na que se contan e dramatizan historias da tradición oral de todo o mundo (Venezuela, Kenia, Rusia, etc). É un convite para que o público, coa axuda da súa imaxinación, viaxe ata o bosque para ver como conviven e como resolven os seus problemas uns animais moi especiais: a gata Kisha, unha tartaruga moi intelixente, unha pega moi larpeira, un coello e un loro.
Preparados listos xa!!!!! | Público familiar | 60 min
A través de contos e cancións dos distintos continentes e distintas culturas que conforman a planeta onde vivimos, os nosos protagonistas tentarán de superar, coa axuda do público, unha proba que ninguén ata o de agora foi quen de lograr: dar a volta ao mundo en menos dunha hora!
Raquel Queizás
Simone Negrín
Crimes en carpaccio
Un agradable paseo polo crime gozando dos seus diferentes matices segundo as épocas, as modalidades e os lugares en que se practica. Presentado por un experto no tema debido á súa procedencia italiana, a súa experiencia vital en Galicia e a súa residencia actual en Madrid.
Sofia Maul
Su Garrido Pombo
Patios de luz | 70 min
A estrada que levaba do Eirado ó patio de luces tiña máis de cen curvas, era a estrada pola que marcharon as miñas veciñas, os meus avós, bisavós, tataravós, nós. E pola que volvemos.
Patios de luz é un percorrido por esas estradas de ida e volta, da aldea a cidade e dos patios de luces de volta á cortiña. Nos que as cancións e as historias van entretecéndose para contar e cantar unha historia común, a da emigración da aldea ós barrios e onde as protagonistas son as veciñas, a comunidade, o día a día, as hortas, o doméstico.
Porque os patios son as partes de atrás, onde dan as cociñas, onde se esconden as cousas que non se queren ensinar, onde se bota a roupa, a parte que nen sequera se pinta. Son o oposto ás fachadas. Onde pasan cada día miles de historias comúns que merecen ser cantadas, contadas e celebradas.
Os patios de luz son os nosos teatro.
Vero Rilo
Cacho Animalada| Público familiar (+3 anos) | 50 min
Vero Rilo e Luís Iglesias aventúranse nun camiño diverso, transitado por contos da nosa tradición oral, versións libres e revisitadas dos Contos de Fadas de Ángela Carter, contos de autor/a que xa son clásicos da literatura e álbum ilustrado infantil…
Todo o repertorio vai da man da música, da ledicia, dos animais e, por que non?, de certas
animalas… Son tempos de soltar as melenas e contar, cantar, bailar e correr coas feras que levamos dentro. Raposos, merlas, toupas, nenas, nenos… corredes con nós?
Tralalareira | Público adulto | 60 min
Nesta ocasión a narradora Vero Rilo acompáñase de Santi Cribeiro (Berrogüeto, Matto Congro, Os d´Abaixo…) ao acordeón. Este espectáculo nace da boca dunha muller, da señora Isolina, “ai neniña, o que se contaba darredor dun lume”, que dicía ela. Esa frase fixo prender a lareira, e que cociñásemos historias de vida, de tradición oral e contos de autor/a xunto con músicas para cantar acompañadas.
Ela sempre dicía tamén que a vida é curta e logo pasa… Fixo iso que sacásemos o viño vello e o viño novo e que brindásemos. Lume, palabra, mulleres e música para contar e cantar con alegría parte da memoria dun pobo. Tralalareira é un espectáculo a pedir de boca, con humor e viño, para padais pouco finos e gorxas cantareiras, todo o que se escoitaba (e o que non) tras dunha lareira… Vai outra?
Vítor Fernandes
Yoshi Hioki
Zé Pumar
Contos de revolución entre Brassens e Neira Vilas | 60 min
Disque cando unha bolboreta axita as súas ás en Australia, pode provocar un furacán en América. Tamén chamada teoría do caos. A revolución do caos, non chega cunha bolboreta, nace con Neira Vilas, mellor con “Memorias dun neno labrego”, e xa non hai volta, arrástrao todo. Unha revolución que nos vai levar desde Bos Aires ata a caída do muro de Berlín. Esta viaxe vai facer parada en maio do 68, nas barricadas de París, na chegada dos Tamara a sala Olympia e nos movementos anarquistas acompañados de Brassens. Unha banda sonora en francés que nos vai acompañar neste camiño da revolución provocada por “Memorias dun neno labrego”.