
Ángeles Goás

Anxo Moure
Contos no alto das árbores | 30 minutos | Grupos reducidos de 10 persoas
Anxo Moure, o Carballo con Botas, convídavos a subir con el ao alto dun vello castiñeiro para dentro dunha casiña construída en madeira no alto da árbore polo carpinteiro Fernando Ibarra para escoitar contos e historias que nos axudan a coñecer e coidar dos bosques. Historias da “Sobreira Tecedeira”, do “Tío Teixo”, das “Árbores da paz”, do “Caramulo e a carpinteira dos soños”… Un conto contado coa barriga verde dos contacontos convida a unha viaxe, dende o alto das árbores, ata aos espazos naturais da Galiza: Courel, Ancares, Fragas do Eume…. Nesta viaxe a cativada e as súas familias coñecen a problemática dos bosques, limpan o lixo, loitan contra o trasno do lume, falan por “piñáfono móbil”, cociñan o vento e reciben a música das árbores da man dun peitoque de madeira de teixo.
No remate as familias coñecen as distintas árbores e as súas historias no horto forestal (32 especies autóctonas) e finaliza coa proxección dunha curtametraxe “Zapatiños de cartón e a carta das árbores” (con monicreques da autoría de Esteban Acuña “Tarabelos”) no “Cinema Palleiriso”.

Atenea García
Corochas | 0-3 anos | 40 min
Corochas é un espectáculo de pequeno formato dirixido á primeira infancia que combina a narración oral, a manipulación de obxectos e a música. A través do conto acumulativo, da canción e xogo de imitación viaxaremos por diversas paisaxes e coñeceremos personaxes estrafalarias que deben resolver múltiples enredos. Corochas, cachogas, celigras, cóchegas, coscas, deligras ou cóxegas: Sensación que experimenta alguén ao lle seren tocadas levemente certas partes do corpo e que se manifesta nun riso involuntario. Por que será que existen tantos xeitos de chamarlles ás corochas? Pode ser que a sensación para cada unha de nós é tan diferente que non somos quen de lles poñer un nome só? Ou será que as corochas só existen á beira do mar e as cóxegas no alto da montaña… Os contos ás veces son coma as corochas, fannos viaxar a lugares onde normalmente non chegamos ou a partes do corpo ás que non lles poñemos atención.
Estrafalaria | + 3 anos | 50 min
Estrafalaria é un espectáculo que combina a narración oral coa manipulación de obxectos e onde o público participa activamente do relato. As personaxes que interveñen na historia caracterízanse pola súa peculiaridade e levan a diferenza como bandeira. Os cativos e cativas deben entender a diversidade como algo enriquecedor e imprescindible para que a sociedade evolucione cara o mundo que queremos, ese no que debería predominar a tolerancia, a solidariedade e a integración. Ese mundo no que como mulleres podemos aportar os nosos coñecementos e ser nós mesmas a cada momento.
Alicia collera por costume escorregar por calquera buraco, sen importarlle o profundo, escuro ou sinuoso que fose. A Carlota, déraselle por escoller o seu camiño e embarcarse en aventuras emocionantes que nada tiñan que ver coas dunha princesa. A avoa e papá dicían que as miñas amigas eran estrañas. Mais eu sempre pensei que iso de ser estraña é moi relativo. Que dis, apetéceche escoitar as nosas rarezas?

Bea Campos
Marcho que teño que marchar | Público adulto | 60 min
Marcho que teño que marchar é unha divertida sesión de contos pero tamén é un momento para a reflexión sobre os roles establecidos, a igualdade e a perspectiva de xénero. É un cesto de contos feito con vimbios de muller, xa que elas son as protagonistas. Dende meigas artúricas ata avoas misteriosas… E se mirades para os lados seguro que coñecedes máis mulleres de conto, protagonista dunha boa historia.
Na miña casa está moi mal visto andar falando do que sucede na familia. Pero que facer se diante túa acontecen cousas incribles? Se che contan historias e lendas misteriosas das que non se pode falar en alto… Pois segundo o meu punto de vista tiña dúas opción, calar para sempre ou artellar un divertido e teatral espectáculo de narración oral. Iso si, tédesme que gardar o segredo xa que todo o contado aconteceu de verdade.

Cándido Pazó
Unha chea de contos | Público adulto | 60 min
Unha hora de historias que parecen contos, contos que parecen de verdade, verdades que parecen mentira e mentiras que quen o diría!

Carlos Otero
Carlos Otero Vilariño (Ferrol, 1968) é un arqueólogo estreitamente vencellado a Castrolandín. Dende 2000 ten coordinado o programa de colaboración entre a Fundación Terra Termarum e o Incipit (CSIC), dentro do cal ten dirixido 7 campañas de escavación e posta en valor do castro. Arqueólogo con ampla experiencia en proxectos de arqueoloxía en comunidade e no eido da divulgación do patrimonio, actualmente é técnico de investigación no Incipit, radicado en Santiago de Compostela.
Nestes días está a dirixir unha campaña de sondaxes arqueolóxicas no castro desenvolta ao abeiro dun programa de colaboración entre Incipit e a Deputación de Pontevedra, encamiñado á investigación de xacementos de tipoloxía diversa na provincia de Pontevedra. Neste programa o emprego de tecnoloxías de prospección xeofísica e teledetección ten un rol central.

Caxoto
Contos a pé de rúa | Público infantil | 60 min | En galego
Neste espectáculo un barrendeiro fai unha entrada inesperada e ante un público expectante decídese a contar algún dos contos que le mentres limpa nas bibliotecas e os colexios municipais. Algunhas veces contos de medo, outras contos cheos de fantasía, contos tradicionais… todo misturado con xogos, cantigas… un plan perfecto para escoitar sentados co cu no chan e os pés coma os indios.

Celso F. Sanmartín

Charo Jaular
Ti, eu e unha chea de segredos
Disque en noites de San Lourenzo, cando as estrelas fugaces acenden a escuridade, tanto brillo fai que sexa imposible gardar un secreto. Cada ano na miña familia, compartimos secretos gardados en escritorios e faiados, en corazóns, miradas e silencios… Na túa familia hai algún secreto? Ven compartilo!
Bicos e contos | 6 meses ata 3 anos | 40 min
“Bicar” é acariñar cos beizos, “Contar” é acariñar coas emocións.
De cantas formas bicáronche na vida? Algunha vez bicáronche a través das palabras?
Neste intre, se ti queres, vas recibir moitos bicos… tantos como historias. Haberá bicos para suspirar e bicos para inquietar, bicos de auga e bicos do deserto, bicos antigos e bicos para mañá… bicos e máis bicos…
Será neste instante, só se ti queres que che bique mentres conto.

Charo Pita
Retratos en branco e negro | Público adulto | 60 minutos
Cando fotografamos en cor, retratamos as vestimentas, a paisaxe, a superficie coa súa profusión de tonalidades, pero cando facemos unha foto en branco e negro, retratamos algo atemporal, case espectral, que apunta a alma do mundo.
Retratos en branco e negro imaxina unha serie de relatos nos que os lugares e as personaxes transitan dun conto ao outro creando un universo de ficción ateigado de grises: relatos entre o real e o extraordinario, entre o vivido e o soñado nos que late a tradición oral.
Andar aos biosbardos | Público infantil + 6 anos | 50 minutos
Se saísedes cazar biosbardos, que cazariades? De seguro que algunha boa historia. Como as que atoparás aquí, e que Lebre, Lagarta, Cangrexo, Abella e o Vento Norberto adoitan contar baixo o Freixo Engurrado. Historias que talvez fagan deste libro o máis marabilloso do mundo. Ou talvez non. Ti decides.
Mares de contos | Público infantil e familiar + 3 anos | 50 minutos
Charo Pita é unha das mellores escritoras de LIX do país. Dicímolo en Atlántica sen temor a equivocarnos, así que lle pedimos este ano un agasallo, un pouco do seu universo. Un baño refrescante, alegre, divertido, poético e marabilloso, como todas as súas historias.

Cris Collazo
A Corva| Público familiar / infantil
‘A Corva’ é unha compoñedora de contos que fai una parada no seu incesante viaxe polo mundo para compartir a súa sabedoría co público. Un contacontos cheo de aventuras para facer gozar aos máis pequenos. “A cada país ao que viaxei, unha ensinanza memoricei”. Se tes moito medo, pecha os ollos e pensa nunha corva enorme voando rapidísimo polo ceo azul. Nesta sesión de contos coñecerás un novo idioma o corvabulario. Anímaste?
Son no berce | Bebés
Concerto sensorial para bebés.

Cris de Caldas e Amor Herrera
Ida e volta | Público adulto | 60 min -ESTREA-
Cris, galega e branca coma o leite, é narradora oral.
Amor, cubana e negra como o café, é música profesional e escritora ocasional.
Cris conta contos, algúns deles escritos por Amor, quen ademais acompaña á narración con notas musicais, unhas brancas e outras negras.
Amor e Cris xúntase para parir o espectáculo de narración oral e música en directo “Ida e volta”.
Nesta función levaran ao público de viaxe no espazo e no tempo a través de historias de migracións, sabedoras da importancia de non perder a memoria e da riqueza da diversidade cultural.
As dúas pensan que rememorando o pasado, entenderase mellor o presente e respetarase o futuro porque hai historias e contos que teñen billetes de ida e de volta, coma a vida mesma.

Dani Blanco
Murmuraban as miñas veciñas | A partir 12 anos | 60 min
Historias vivas recollidas para ser contadas de viva voz, aquí presentadas coma unha instantánea, coa humilde intención de que permanezan nalgún lugar. Contos de catro mulleres bravas do Morrazo, que levaron a vida que querían levar. Unha mestura entre a ficción e a realidade contadas sempre desde o humor. Para pasar da emoción a risa sen decatarse.

Estefânia Surreira
Dois dos montes | +12 anos e adultos
Estefânia e Vitor, xuntan ás súas voces e memorias nun espectáculo contado e cantado, procedente de Trás-os-Montes, onde os contos e as lendas da tradición portuguesa son os ingredientes principais pero mesturados con petiscos (burlescos) de disparate, riso e boa disposición. Unha viaxe ao fantástico, onde non faltan bruxas, diaños, deuses, almas en pena, trasgos, pantasmas e moitos outros seres da mitoloxía popular.

Guillermo Llorca
Daremos un paseo polos barrios tradicionais que configuran a trama urbanística da cidade a partir da súa evolución histórica, dende o barrio medieval de Ferrol Vello e a orixe do Camiño Inglés, pasando polo barrio da Magdalena, modelo do racionalismo da Ilustración, coas súas galerías acristaladas e a arquitectura modernista de Rodolfo Ucha, ata chegar ao barrio obreiro de Esteiro, nacido na segunda metade do século XVIII co asentamento do primeiro proletariado ferrolán á beira do Estaleiro Real. Ao longo do camiño imos deternos nalgúns dos lugares máis singulares que dan algunhas das claves interpretativas da súa historia.

José Luis Gutiérrez ‘Don Guti’
Cando deus andaba polo mundo | Público adulto | 90 min -ESTREA ABSOLUTA-
O relato de orixe relixiosa foi unha fonte inesgotable no repertorio dos narradores tradicionais que toman dos evanxeos, dos textos apócrifos, da memoria colectiva pasaxes, aventuras, consellos, que pasadas polo filtro do contar e escoitar mil veces, transitan desde o moral, ao exemplarizante, pero tamén desde o humorístico ao máxico e mesmo, cara ás herexías perdidas nos confíns dos concilios.
Moitos destes relatos foron usados nas predicacións dos pais misioneiros, que durante séculos percorreron todas as parroquias por remotas que fosen. Eran auténticos especialistas en explicar, en emocionar a unha audiencia analfabeta e sabia cos relatos que emanan da divindade, relatos que logo pasaban a ser contados ao redor do lume, en xuntanza de pastores, en festas de mozos, separándose da doutrina e achegándose ao que o pobo lembra e conta.
Destes relatos nútrese Cando Deus andaba polo mundo, fórmula coa que en Aliste empezan a maioría dos contos de asunto relixioso. Esta sesión reúne relatos escoitados en Noz de Aliste que narran as aventuras de Cristo e San Pedro polas terras da raia entre España e Portugal, historias onde a bondade e o enxeño de Cristo contrapóñense a un San Pedro, bruto e teimudo, relatos da fala dos animais e doutros sinais evidentes da presenza de Deus entre os homes, relatos onde o humor, a sátira e a crítica están sempre presentes. O espectáculo recolle ademais En la diestra de Dios Padre, un conto publicado en 1897 polo escritor costumista colombiano Tomás Carrasquilla, que é a adaptación dunha serie de contos tradicionais de orixe europea que sen dúbida circulaban na súa Antioquía local na fala da xente. Salvando as distancias que a fala común pon nos relatos orais, o conto escrito polo colombiano achégase ás versións orais que Guti escoitou polas aldeas do Aliste e Sayago zamoranos e de Salamanca, non só no contido senón tamén no modo de contar: no ritmo e os silencios do narrador tradicional, nese son limpo do oral que maxistralmente conserva Carrasquilla, o son do Señor Cristino de Barruecopardo e de Angel de Badilla de Sayago que contaron as versións coas que xoga Guti.
Historias de filandar | Público adulto
Neste espectáculo o romance e o conto tradicional vanse zarrapicando da xeografía, da vida das cociñas, dos traballos do campo, das historias de vida de cada informante, e de cada vella que entra e sae do escenario da man deste zamorano. Funciona como un exercicio de agradecemento a quen lle regalou o testemuño dun mundo oral, e aspira a ser, para quen escoita, unha volta ao tempo feliz no que a palabra do vello era necesaria

Luis Correia Carmelo
Contatinas | Público adulto | 75 minutos
As contatinas son historias contadas cunha concertina, nunha performance onde palabra e música van da man. Localizadas nun imaxinario de principios do século XX, estas historias falan da misteriosa ligazón entre persoas, de encontros e desencontros, ás veces tan só nun pequeno episodio cotián, ás veces na épica aventura dunha vida.
Nin dúas nin tres… era unha e só unha vez | Público familiar (a partir 5 anos) | 50 minutos
Adiviñas, trabalinguas, lerias e contos acumulativos da tradición oral portuguesa e a partir dela. Historias que exploran o verso e a prosa, que presentan un vocabulario coidado e diverso e propoñen xogos de repetición, paralelismo e anticipación. Forman parte dun patrimonio oral que dende hai moito procura ensinar a xogar, a comprender e a pensar: palabras de onte para construír o hoxe.

Luis Prego
Un punto cada día
Un espectáculo para bailar, xogar bailando, cantar e coñecer variada instrumentación tradicional.

Manuel Gago
O monte das grandes historias | Roteiro narrado polo Monte Pindo
O Monte Pindo (Carnota) é unha das grandes iconas xeolóxicas do país, pero tamén un dos grandes monumentos da nosa cultura. Ao longo de centos de anos, o Pindo concentrou relatos míticos e restos arqueolóxicos que o converten nun espazo único, imbricado con grandes momentos da historia de Galicia. Este roteiro percorrerá algunhas das localizacións máis icónicas, pero tamén espazos menos coñecidos deste monte que contribúen a comprender e aumentar a súa grandeza. O noso obxectivo é, a través das palabras e das historias, ensinar as outras caras deste xigante granítico para que nunca o volvamos ver coma antes.

María da Pontragha
DONAS DO LUGAR | Público adulto | 60 min
A través da historia de varias mulleres coñeceremos as pequenas revoltas que se deron nas súas vidas e que cambiaron o camiño das donas nas aldeas. Historias duras e bonitas, cheas de humor que nos deixan con gana de seguir dando batalla.
UN SACO DE CONTOS | Público infantil | 50 min
Contos e cancións de tradición oral para crianzas. Que beben da nosa herdanza cultural e cos que semento as leiriñas das familias para que medren vizosas.

Paco Nogueiras
Contos a centos | Público infantil | 45 min
Paco Nogueiras pretende afondar na normalización da nosa lingua dende as primeiras idades. Poesía, contos tradicionais e relatos de autor acordes á idade do público conforman o repertorio desta actividade, na que a narración oral enriquécese cun acompañamento musical elaborado expresamente para cada historia.
Retrousos e cancións fan que os nenos e as nenas poidan participar activamente nas sesións, acompañando as historias narradas coa voz, coas palmas ou con acenos.
Como ferramenta de coñecemento, aprendizaxe e transmisión da cultura, as sesións xiran arredor do libro e dánlle todo o protagonismo. E como morada natural dos libros, Paco Nogueiras aposta pola biblioteca escolar como espazo de encontro arredor da palabra e da oralidade, coa música como elemento dinamizador.

Pakolas
Rockeando coa Ramona pequena | Público familiar | Concerto e contos
Contaremos e cantaremos a historia da Ramona pequena. A máquina do tempo leva a Ramona a súa infancia, Vivimos así unha nova aventura didáctica e rockeira rebordante de imaxinación e aprendizaxe.
Corría o ano 1967 no Courel e Ramona contaba con 6 aniños. Era unha nena movida por constantes inquedanzas, cunha mente esperta e imaxinativa. Adoraba perderse entre as páxinas de Xulio Verne, A volta ao mundo en 80 días, 20 mil leguas de viaxe submarino, Viaxe ao centro da terra e sobre todo un que lle espertaba a mais grande das curiosidades, Da terra á lúa, que lía unha e outra e outra vez. A Lúa era para ela unha fonte imparable de preguntas sen resposta: que tipo de leiras habería nela? Poderíase cultivar na súa superficie? Habería auga? Viviría alguén aí? Saberían, ou polo menos entenderían o galego? Sería mais grande que o Sol?
Moitas personaxes poderedes coñecer neste novo espectáculo, como a profe Lupe, que sempre escoitaba atenta as dúbidas da pequena, ou á súa amiga furona Nora, coa que consigue viaxar ata a Lúa! Con estas e outras personaxes chegaremos á fin desta viaxe, que nos ensina que a imaxinación non ten límites, a nosa cabeza é un taller de ideas onde os soños poden tornarse realidade.
Un espectáculo para compartir coas máis pequenas e coa familia. Pakolas tamén incluirá nesta montaxe algún dos seus éxitos anteriores dos libros Pakolas e Ramona Órbita, a dona do tempo.

Pedro Mario López
Urdimbres | Público adulto e mocidade | 70 minutos
Espectáculo que enlaza con humor, ironía e dor historias de profundas resonancias humanas. Contos que narran a vida desde a perspectiva do narrador, conectado coas historias de moitos e moitas que emerxen poeticamente para confrontar a súas voces coa ecoloxía da incerteza; tupidos urdidos entre os que despregan o seus tránsitos o amor, o desarraigamento, a esperanza, o esquecemento ou, dito doutra maneira, a vida en permanente pulso coa morte.
Sen destinatario | Público familiar | 60 minutos
Contos sen tempo que cantan, soñan, rin, emocionan, sorprenden, provocan e voan no corazón e a memoria de todas as persoas que queiran recibilos. Historias que celebran con humor, esperanza e ledicia a palabra compartida; contos que se expanden, se reinventan e que tal vez renazan en outras voces que os fagan seus: contos sen destinatario.
Do monte veño e ao monte vou | Público infantil | 50 minutos
O monte rodeou a miña infancia, polinizouna e aromas e saberes, nutriume de lembranzas e ledicias; na proximidade coas paisaxes e a terra aprendín a contar historias que antes viaxaran na lingua dos meus devanceiros. Hoxe máis que nunca volvo a ese monte onde perdura a miña infancia e recupéroa para poñela en palabras que acaden co seu voo o corazón dos nenos e as nenas como celebración da vida e as herdanzas que nos unen.
Do monte veño e ao monte vou é un espectáculo que convoca historias que polos séculos vibraron no corazón dos campesiños cubanos; palabras que polinizan a imaxinación coas sonoridades do monte onde circulan os contos de boca en boca para soster os froitos da memoria. Contos que entre abraios e emocións nos achegan á sabedoría e ás tradicións dos guajiros cubanos.

Quico Cadaval

Ramiro Neira
Contos no ar
Esta é a historia dun cazador de contos, Peter Hamelin Merlín tamén chamado “Ti”.
Os contos son como bolboretas ou avionciños de papel, hainos grandes e pequenos, hai bolboretas amarelas e contos alegres, hai bolboretas negras e contos tristes, e todos voan por ese marabilloso Mundo das Ideas, no País dos Contos que podedes atopar cando pechades os ollos e pensades.
“Ti” caza contos e ponos en gaiolas que el mesmo fai coas palabras e así, entrégallos a nenos e nenas que abrirán as gaiolas para que saian voando as historias.

Raquel Méndez
Contos para dar e tomar | Público infantil +4 anos | En galego
“Percorrer o mundo, abrir os ollos e aproximarse a todos os recantos á procura de historias”.
Os contos existen desde sempre para enfrontar o frío, o medo, nacen da palabra, do xesto e da voz. Son patrimonio universal dunha imaxinación colectiva de culturas diferentes. Mediante a narración destacamos a importancia de achegar a tradición oral de contos de diferentes países para compartir realidades culturais. En Contos para dar e tomar as historias percorren polo aire milleiros de quilómetros, crecen, mudan, transfórmanse e mestúranse.
Son contos sen dono, contos de todos os tempos, de todos os lugares, nunha viaxe polo mundo a través das lendas e dos contos da editora OQO.

Raquel Queizás

Rebeca Blanco
Memorias en pedra (segunda parte) | Ruta narrada | Adultos
No medio da pedra, mexidas polo bulicio da praza de abastos, aínda podemos imaxinar os murmurios da comitiva que acompañaría a Teodomiro seguindo as luces que marcaban o sitio, o Locus Sancti Iacobi. O eremita Paio, do lugar de Solovio vira unhas luces na fraga, aló onde logo levantáronse dúas basílicas e unha catedral. Darredor daquilo a memoria tornouse en pedra. Mais nada é o que parece, e todo parece o que é. Entre igrexas, rúas e cercas porase outra mirada en Santiago que coas capas do tempo foi invisibilizando as historias e apagando os murmurios. Un percorrido para escoitar as pedras.

Rosa Gonçalves
Ao toque da palabra | 3-103 anos | 60 min
Narración oral de contos tradicionais ao toque do adufe cun pé no cancioneiro popular. É un paseo narrativo onde reina a liberdade para soñar(se) e ser todo: pitos pelanudos, ribeiras cantareiras, laranxiñas máxicas e lobos feroces e voraces.
Rodela de cantos e contos | 5-105 anos | 60 min
Unha rodela de poesías, contos e cantos tradicionais chegados dos catro ventos que, entretecidos, fan voar as cabezas no mundo das memorias e da imaxinación.

Sherezade Bardají
A noite nos ollos | Público adulto | 60 min
Guerrilleiras, analfabetas, putas, pastoras e clandestinas: a viaxe emocional de cinco mulleres que loitan dende os extremos da vida.
Era a verbena de San Xoán de 1959, pero a miña tata agardaba un tren que tardaba un día e medio en ir de Andalucía a Cataluña. Ía tan lento que cando se atopaba pola zona de Valencia sacaban as mans polas ventás para coller as laranxas das árbores. Anos máis tarde, cando eu cheguei ao mundo cos ollos cheos de curiosidade e as noites en vela, comecei a preguntar ás miñas avoas, ás miñas tías, á miña nai. Aínda que ás veces me dicían: “Nena, non preguntes tanto!”. Pero seguín insistindo, e explicáronme a historia de todas aquelas mulleres e daquel tren que as levou ata unha nova cidade onde encher as noites de novos soños.

Soledad Felloza
Na procura dun tesouro | Público infantil e familiar (+ 3 anos) | 50 min
Que acontece cando un grupo de amigos descobren o mapa dun tesouro? Pois que saen buscalo, claro. Será ouro, pedras preciosas, moedas antigas?
Unha chea de libros servirán de moita axuda para entender as pistas e sinais que agocha o mapa.
Na procura, mil aventuras e un final sorprendente!
Contos para bos paseantes
En tempos de correr polo mundo, de coñecer máis os coches que as caras dos veciños, un convite a ser un bo paseante.
Camiñaremos sen contar calorías, por lugares coñecidos, máis tentaremos mirar, escoitar e contar as historias agochadas nun castiñeiro, nunha fonte, nunha ruína…
Só hai que levar postos os ‘ollos de ver’, para observar tras as follas, encher o nariz de arrecendos que non se poden esquecer, as orellas de sons pequenos e distinguir pegadas que non deixan trazas.
Un paseo polo pracer de escoitar contos e camiñar en boa compañía.
5,5 km de paseo lineal de dificultade baixa.
Recoméndase levar calzado cómodo e pechado, pois camiñaremos pola herba e algún sendeiro pode ter lama.
Saída en bus dende a porta do Museo do Pobo Galego ata o lugar de comezo da contada paseada.

Ugia Pedreira e Lidia Luna
Contos e Cantos da BaleaNorte | 60 min
Lidia e Ugia propoñen un ferrado de oralidade, unha conversación tecida con cantos e contos entre elas e o público. Como fíos condutores, a paixón polo mar, a profundidade e a sinxeleza das emocións esenciais, a forte inspiración da natureza salvaxe de ambas, o culto ás baleas coas que comparten unha senda común mimetizándose imaxinariamente na súa dor e afouteza. Este diálogo, a lume lento, é unha volta á etimoloxía antiga da palabra entretemento como exposición das entrañas.
Contos propios y alleos de Lidia, cancións orixinais de Ugia, creacións e recoleccións para un espazo común no que ambas calzan as zapatillas de casa, visten as súas chaquetas de lá e adéntranse “al mar de los latidos dichos a media voz”. Este verso de Inmaculada Mengibar irá acompañado con outros textos de Luisa Castro, Natalia Alonso, Marilar Aleixandre o Gabriel García Márquez.

Vero Rilo
Lavandeiras | Público adulto | Con Sonsoles Penadique (acordeón)
O oficio das lavandeiras forma parte do noso imaxinario colectivo. As mulleres á beira do río, de xeonllos, fregando a roupa tecen unha estampa que se repetiu ao longo da nosa historia. Ao seu redor, as lendas e os contos sucédense por toda a nosa xeografía, tanto física como identitaria.
Vero Rilo recolle ese patrimonio oral, dálle forma e agasállallo ao público, descubríndolle os outros relatos que rodean os lavadoiros: dende as lavandeiras nocturnas enchoupadas en sangue que xurdían da noite traendo malos presaxios até a traballo colectivo das lavandeiras de Redondela, na Illa de San Simón cando a guerra. Tamén conta de Manuela Lores, das fontes, dos ríos e de poñer os pés a remollo cada día… A voz de Vero Rilo enfía estas pezas da nosa historia nun espectáculo único, de memoria e coñecemento, propio para un público adulto con curiosidade polo noso devir como pobo.
Tralalareira | Público adulto | 60 min
Nesta ocasión a narradora Vero Rilo acompáñase de Santi Cribeiro (Berrogüeto, Matto Congro, Os d´Abaixo…) ao acordeón. Este espectáculo nace da boca dunha muller, da señora Isolina, “ai neniña, o que se contaba darredor dun lume”, que dicía ela. Esa frase fixo prender a lareira, e que cociñásemos historias de vida, de tradición oral e contos de autor/a xunto con músicas para cantar acompañadas.
Ela sempre dicía tamén que a vida é curta e logo pasa… Fixo iso que sacásemos o viño vello e o viño novo e que brindásemos. Lume, palabra, mulleres e música para contar e cantar con alegría parte da memoria dun pobo. Tralalareira é un espectáculo a pedir de boca, con humor e viño, para padais pouco finos e gorxas cantareiras, todo o que se escoitaba (e o que non) tras dunha lareira… Vai outra?

Vítor Fernandes
Dois dos montes | +12 anos e adultos
Estefânia e Vitor, xuntan ás súas voces e memorias nun espectáculo contado e cantado, procedente de Trás-os-Montes, onde os contos e as lendas da tradición portuguesa son os ingredientes principais pero mesturados con petiscos (burlescos) de disparate, riso e boa disposición. Unha viaxe ao fantástico, onde non faltan bruxas, diaños, deuses, almas en pena, trasgos, pantasmas e moitos outros seres da mitoloxía popular.