PARTICIPANTES

A barca dos contos

Contos de xacias e homes peixe, papeiros e rabudos, contos para coidar os ríos

Lugar: A ponte do Miño (estrada antiga Chantada/Monforte – O Saviñao (Diamondi)
Barca: Batuxo e Barca das dornas
Sesións: 15 minutos por viaxe cruzando o Miño dende O Saviñao ate Chantada (fronte a desembocadura do rio Asma)
Persoas por viaxe: Familiar (cinco persoas) por grupos máis pequenos o maiores consultar ao correo festivalatlantica@gmail.com
Seguridade: Chalecos Salvavidas
Seguros: Mapfre
Medidas anticovid: Contos con máscara, xel hidroalcólico e desinfección da embarcación en cada viaxe.

UTOPÍAS | Público infantil e familiar (+3)

Utopías é un espectáculo dirixido a todos os públicos que combina a narración oral e a manipulación de obxectos. A través de diversas historias iremos descubrindo eses mundos invisibles que nos rodean, eses outros xeitos de vivir. Ratos na procura de novos camiños, rapazas que soben e baixan escaleiras e parrulos, moitos parrulos. Se queres vivir novas aventuras, achégate ao mundo das utopías e déixate levar.

ABELLAS VIR, UN ENXAME DE CONTOS | Todos os públicos | 60 min

Imos facer un enxame de contos de abellas e mouras e xente. E son contos fantásticos!

PARECE MENTIRA, PERO… | Todos os públicos | 60 min

Dicía un meu veciño. “Se che dixera a verdade, mentiría”. Así que eu vou mentir, e moito! Vou contar cousas de xente que son mentira. Se vos atopades algo de verdade, iso xa é cousa vosa.

CONTOS PARA CAGHAR PATATILLAS | Público infantil e familiar | Galego | 60 min

Este espectáculo é unha mestura de música, clown e contos a partes iguais. Ao longo dos seus 50 minutos pode acontecer calquera cousa: que a Santa Compaña cante un trap, escoitar a verdadeira canción de como morreu Tranquilo, que sete bruxas voen de Moaña a Sevilla nunha barca e mesmo crear instrumentos de refugallo en directo.

Celso Fernández Sanmartín (Lalín, 1969) é un poeta e contacontos galego. É licenciado en Filosofía pola Universidade de Santiago de Compostela e tamén promotor de FoCuCu (Foro de Cultivos Culturais).

Como contaconcontos, Celso F. Sanmartín caracterízase polo seu labor como recolledor e reinventor de historias e contos. O seu repertorio está composto por historias e memorias ligadas á tradición oral galega e tamén á europea que presenta nos seus espectáculos coma un verdadeiro tesouro, cheos de coidado, sentido e paixón pola oralidade, a comunicación e a lingua.

Menú de contos

Neste espectáculo haberá historias con princesas, sapos, bruxos, bonecos, trens, fabas, reis, lúas ou camelos. Contos tan variados coma un menú de restaurante: historias salgadas coma as patacas fritas, outras tristeiras coma os botes de espárragos e mesmo tenras coma os toriños de pescada. Dependerá do menú do día, de como veña a contadora e, sobre todo, de como sexa a fame dos que escoitan.

Un feixe de contos

Do mesmo xeito que hai quen recolle herba para dar de comer, eu recollo historias para dalas a coñecer. Recompilo as historias de vida que máis emocionan e os contos que outros me contaron. Así é como eu carrexo un feixe de contos.

Ás veces, lévoos na cabeza e outros nas costas pero sempre preto de min para poder transmitilos a quen os precise.

Porque para non olvidar eu preciso contar e a ti, vaiche prestar escoitar. Palabra de contadora!

UN, DOUS… O(U)VARIOS CONTOS…
Cóctel xenérico feminino, cun chorro de picante e gotas de humor… que digo gotas…? Ides poñer as botas.
Decorado con parasol caribeño, feminina, feminista, felina, felliniana. Degústase con palla retranqueira.
Non o podes perder, ven saborear coas túas orellas a bebida favorita das Carapuchiñas Vermellas.

CONTOS GALIÑÁCEOS
Personaxes con pico para darlle ao pico.
Galiñas, curuxas, patos, rulas… algunhas perdices
Historias aladas para despegar e ser felices
Conto contado bota a voar
E se non é mentira… será verdade!!

CONTOS DE AQUÍ E DE ACOLÁ | INFANTIL

Contos recollidos en distintos pobos de Galicia, contos alegres e tristes, curtos e longos, de mulleres e de homes, de animais e de plantas, de todo e de nada, unha forma de mergullarse na maxia dos nosos costumes e pensamentos.

FLIPA COS CONTOS | infantil, 50 min

Unha sesión “filipante” de contos para toda a familia. Historias tradicionais, música e humor repártense entre os dous contadores que soben a escena: o actor Fran Campos e a súa amiga Filipa, que dará un valor engadido ás historias de carácter tradicional: a súa experiencia. Pero ollo, que non son uns contos calquera. Entre eses contos haberá tamén historias cantadas. Haberá historias e xogos de palabras feitas cancións.

Historias non só do noso entorno máis próximo, senón tamén doutras terras. Contos “filipantes”, acompañados dunha guitarra. Fran Campos e Filipa, os dous e cadaquén ao seu xeito, farán posible unha sesión para todos os públicos. Tanto nenas e nenos como maiores poderán gozar, aprender, reflexionar… desde as súas distintas visións dos contos populares.

Das mulleres do oeste
‘Guti’ narra de memoria e pola memoria de ducias de mulleres coas que compartiu os saberes e as historias. Neste espectáculo o romance e o conto tradicional van salpicándose da xeografía, da vida das cociñas, dos traballos do campo, das historias de vida de cada informante, de cada vella que entra e sae do escenario da man de Guti. Narrar así é un exercicio de agradecemento a quen regalou o testemuño dun mundo oral, un mundo aínda presente no imaxinario de quen tivo aldea, de quen se quentou ao lume cunha cunca de sopa nas mans, de quen sentiu como propias as palabras do ancián. Para quen escoita, ‘Das mulleres do oeste’ ha de ser unha volta ao tempo feliz en que a palabra do vello era necesaria.

A FESTA DOS MONICREQUES | nenos a prtir de 4 anos | 50 min

Moitas das formas titiriteiras beben da cultura popular, dos mecanismos e utilización de materias que recoñecemos nos brinquedos tradicionais, nos cantos e na narración oral. A madeira, as teas, a herba trenzada están nos monicreques que levo para celebrar a festa por compartir todo ese coñecemento nunha conversa exemplificada con escenas de monicreques de variadas técnicas, poemas de Rosalía de Castro e cancións populares.

CADERNO DE ÚLTIMAS VOCES | José Luis Gutiérrez ‘Guti’ e Leticia Ruifernández

Espectáculo de presentación da viaxe á Raia e ao Poñente zamorano.

O noso Caderno de últimas voces son palabras e imaxes froito dunha viaxe ao cotián, á vida sinxela e á memoria das xentes da Raia. Duascentas páxinas e máis de cincuenta acuarelas que contan as historias de vinte resistentes na terra fronteiriza do oeste, palabras e memoria ao borde do esquecemento nunha contorna que se extingue.

O traballo consistiu en escoitar, encadrar e seleccionar as historias que nos confiaron, buscar a súa relación coa terra, co monte e con campo que as sosteñen, pensar en que palabra e acuarela contan o que conta a voz do vello, da vella.

Do libro nace o espectáculo, que invita ao espectador a lembrar a viaxe ás terras fronteirizas de Leticia e Guti. En escena vólvese á casa vella, á solaina, ao muiño. Son as historias persoais as que van dando forma ao retrato do vello e son os pinceis os que dirixen a voz e rematan as historias.

2 pasos. 25 pesetas

Emoción, diversión e tradición empregando como ferramenta un dos apeiros máis antigos da humanidade; as historias contadas.

Conversas, contos e historias que veñen e van facendo parada na Funeraria, epicentro neurálxico de Salvaterra, onde se sitúa o bar familiar da narradora e o antigo teléfono público que daba liña cando o contador acendía en 2 pasos, por 25 pesetas.

Porque hai algo que sempre está na moda: a tentación de espreitar tras da porta. Porque hai algo que é tradición: a necesidade de contarnos a vida.

Lorena Pinheiro acompaña o espectáculo de pequenas intervencións musicais coa pandeireta da súa avoa Saladina.

Espectáculo adaptado a calquera espazo, interior e exterior, axeitado para a comunicación escénica (libre de ruídos e interferencias) que encaixa en todo tipo de programación para público xove e adulto.

Necesidades técnicas: microfonía e amplificación (dependendo do espazo).

Tralo rastro do sangue das pantasmas | roteiro

Compostela é unha cidade construída ao redor dun morto. Pero as súas pantasmas -as súas historias de pantasmas- poucas veces pasaron a ser parte do rico imaxinario da cidade. Este paseo comentado pretende explorar a gran riqueza fantasmal da cidade, a través de aves de ultratumba, nenos desaparecidos, apóstolos vingativos, anciás desconsoladas, espiritistas, voos astrais, cabaleiros atormentados e peregrinos fake. Este itinerario, baseado no libro O sangue das pantasmas de Manuel Gago, será un camiño entre a realidade e a ficción, entre a imaxinación e os feitos que están -e continúan estando- na forxa dunha cidade única.

Heroes que durmen, heroes que resisten, heroes que mudan | conferencia

Gregos e romanos estaban convencidos de que os homes, a diferencia dos deuses, só podían ser inmortais cando acadaban unha sona tan definitiva que xa nunca puidera ser esquecida. Pero para as culturas atlánticas, os heroes poden ser esquecidos e revivir, tras un longo soño nas illas, cando os tempos son chegados; os heroes galegos teñen a propiedade de mudar de pel para vivir agachados no futuro. Esta intervención no castelo da Frouseira, de a cabalo entre a narración oral e a conferencia, explora os sinuosos mecanismos de resiliencia, resistencia e subversión polos que na cultura galega, entre o culto popular, a tradición oral, as mitoloxías inventadas e a memoria colectiva, se forxan os heroes que viven, presentes ou agachados, no noso imaxinario.

Contos fang de Guinea Ecuatorial
Os contos de Marcelo Ndong pertencen á cultura fang, con seis millóns de habitantes que se reparten entre Camerún, Gabón, Congo, Brazaville, República Centroafricana e Guinea Ecuatorial. Son esencialmente historias de animais cuxo comportamento ensina, desminte, pon en evidencia, alerta, relativiza a vida e as súas dificultades. Nestes contos, Marcelo Ndong móvese con precisión e efectividade, complementa o discurso verbal cunha xestualidade elegante e sosteno sobre chiscadelas, referencias e insinuacións.

Litorrelatos de Compostela

En Compostela hai moitas pedras que dan testemuña do que aquí foi acontecendo.

O cincel imprimiu mensaxes esquecidos e as pedras faladoras permanecen coma páxinas soltas dun libro de memorias da cidade, mostrando capas da súa cebola histórica.

Neste paseo dende Santa Clara ata a Quinta Angustia, imos ler nas pedras todo tipo de documentos: actas de restauración, relatos gráficos, citas textuais, títulos de propiedade, contos, sucesos, soños, lendas, biografías…

Todo eso inscrito nas ignoradas pedras da contorna da Almáciga.

GALICIA MÁXICA

Galicia máxica é un espectáculo de narración cheo de contos tradicionais galegos, romances, cancións e xogos da nosa tradición.  Esta proposta é unha viaxe pola Galicia máis sorprendente, chea de seres máxicos, cancións, xogos e tradicións que gardan con elas costumes e sentires dun pobo.

Narración oral, música e manipulación de obxectos para poñer en valor e achegar a nenas e nenos o noso patrimonio cultural de forma divertida.

CANTA, BUGUINA, CANTA! | 0-3 anos | 40 min | Galego

Soprando a nosa buguina, comezaremos a viaxe polo mar. Visitaremos illas onde viven caracois, galiñas poñedoras e vacas. Regaremos a herba. Xogaremos coa marea que sobe e baixa. Cantaremos cancións sobre a lúa e faremos barcos de papel para continuar viaxando lonxe. Brincamos coa imaxinación recreando animais con obxectos, barcos e illas de papel, un mar de tea ao son da música e as palabras.

Canta, Buguina, canta! é un espectáculo para primeira infancia que ten como obxectivo xogar coa palabra e a poesía, coas cancións e contos, cos xogos visuais e sonoros que serán o berce da literatura.

No meu mundo
Mirádeme aos ollos. Gústame ver a miña imaxe reflectida nas pupilas das persoas que me miran… Gústame pensar que dentro dos demais hai un “eu” pequeniño… Cada mundo interior é apaixonante… Quen sabe? Quizais eses mundos tamén sexan o meu mundo.

Contando números e cantando cores

Unha función que trata e reflexiona sobre a igualdade de oportunidades, sobre a equidade e, moi especialmente, sobre o respecto ás persoas. Para conseguir este obxectivo, o artista utilizará contos, algúns deles con música, para rematar cun pequeno concerto con cancións que versen sobre esta temática e que incluirá tamén algúns dos seus temas máis populares.

RAMONA ÓRBITA, A DONA DO TEMPO | Concerto | público infantil e familiar | 60 minutos

En este espectáculo Pakolas preséntanos o seu último libro disco, editado en Sonárbore, na Editorial Galaxia (agosto 2020). Neste novo traballo contaremos e cantaremos a historia de Ramona Órbita, unha muller labrega da Serra do Courel, que posúe unha horta cibernética con patacas automáticas, e ademais ten unha máquina do tempo, o seu mellor invento. Con ela viaxa ao futuro e ao pasado na procura de tecnoloxía para crear un mundo mellor, mais ecolóxico e con enerxías limpas.

Así, a través das cancións e a narración, imos saltando a diferentes épocas. Ramona viaxa á prehistoria a comer churrasco de mamut con Manolo Cavernario que acaba de descubrir o lume, visita a Leonardo Da Vinci no Renacemento, acode ao Antigo Exipto cun tal Ramsés que lle cheiran os pés, ou conversa cun robot que ten unha Roda Rota que se fai chamar Time, etc, todo ata chegar a Benvidas ao Futuro na que cantamos por unha sociedade mais ecolóxica e concienciada co respecto e coidado á natura.

Moitas personaxes poderedes atopar nos seus libro discos, con historias das que aprender e gozar a ritmo moi rockeiro. En definitiva, un espectáculo para compartir cos mais peques e coa familia. Pakolas incluirá nesta montaxe algún dos seus éxitos anteriores, dos mais aclamados polo público.

OS CAMIÑOS MÁIS LONGOS

O camiño máis curto acaba sen decatarte, e con el a viaxe, na que te vistes dunha persoa que tamén es ti, pero con outra roupa.

O camiño máis longo ten perigos, medos, lobos, espellos nos que te vas recoñecendo, refuxios, misterios, segredos.

Hai quen prefire non arriscarse, nin deterse, só asomar un chisco a cabeza por curiosidade.

Pero hai quen escolle o camiño máis longo, e escolle tamén o seu propio tempo, o de escoitar os contos para lembralos no regreso.

Cada conto desta sesión transcorre nun camiño, ou en varios, os que queiramos seguir.

CONTOS PARA BEBÉS – “CANDO CHOVE E VAI SOL”

Trátase dunha sesión na que os participantes escoitarán pequenas historias apropiadas para as primeiras idades, historias que falan das cousas cotiás enlazadas con ditos e cancións tradicionais e algunha composta adrede para a función.
As cores, as formas, os sons, o xogo e o ritmo conforman o seu eixo. Esta sesión vai dirixida aos bebés até 3 anos que poderán seguila dende o colo da súa nai, pai ou adulto que os acompañe que gozará igualmente destas pequenas historias e xogos. A compañía dos adultos é imprescindible pois serve de nexo entre os narradores e as crianzas.

O número de crianzas participantes será como máximo de 20. Poderán vir acompañados de un ou máis adultos se a capacidade da sala o permite, xa que consideramos importante o feito de que as persoas que se relacionan acotío cos cativos ademais de xogar con eles durante a sesión repitan estes xogos na casa e tamén lles sirva para lembrar outras cancións, xogos e contos.

CONTOS NO CAMIÑO

Os vellos contos da tradición oral, fieis compañeiros de viaxe dende o comezo dos tempos, nestes días volven dar un paseo por este camiño que tanto transitaron e tan ben coñecen. Son contos voadores, tecidos con palabras rodadas de boca en orella durante séculos, os que veñen para ser contados e escoitados de novo nestes lares, contos para camiñantes, para xentes da terra e, sobre todo, para quen anda con curiosidade e ganas de regalar a orella e o corazón.

ANIMALIÑOS | Público infantil | Galego

Peza de narración oral na que se contan e dramatizan contos da tradición oral de todo o mundo: Venezuela, Kenya, Rusia, etc.

A través destas historias, o público, axudado pola súa imaxinación, vai visitar un bosque moi especial onde poderemos ver como os animais solucionan os seus problemas e como é a súa convivencia. Tamén imos coñecer á gata Kisha, a unha tartaruga moi intelixente, a unha pega moi larpeira, a un coello e a un loro que teñen unha granxa

O TEATRO MÁIS PEQUENO DO MUNDO | Todos os públicos | 45 min

Neste espectáculo collen todo tipo de contos: os participativos, os improvisados, os da tradición oral galega e tamén as historias con bonecos. O xeito de contar de Prego é moi visual e aliméntase principalmente de fontes literarias. Nas súas historias sempre hai maxia e poesía e nunca falta un elemento de comicidade sutil.

CONTOS (DES)AMOROSOS
A explicación do amor é que amores hai moitos. Todos diferentes e todos cunha historia para contar.
O meu avó alemán namorou por carta en segredo á miña avoa durante catro anos, aforrando cartos en Madeira para poder vir con ela á Londres o día que ela cumpría 21 anos. Casaron catro días máis tarde. Foi esa avoa inglesa a que me contou historias de amor de todo o mundo incluíndo algunhas que escoitou nas conversas entre a cociñeira, a muller que pasaba o ferro e o poeta que regaba as plantas dos veciños.

LEIREANDO | Público adulto

Leireando. Acción de coller o coche por unha estrada nacional, logo unha comarcal e tomar cada desvío que teña un letreiro rosa ou marrón. Tamén cando descobres no horizonte unha mámoa, restos dun castro, dunha torre ou catro pedras sospeitosas de ser “algo”. E tamén, facer altos en pontes, fervenzas, muíños, eiras con xente traballando, aldeas con lavadoiros… Percorrer as leiras do mapa atopando historias, só cun destino fixo, a descuberta das memorias. Logo regresar a casa, con contos, e con patacas, e cebolas, grelos, ovos, chourizos.
Agasallos da vida.

BAILAR NAS NUBES | Nenos 3-12 anos

Un espectáculo inspirado no libro de Vanina Starkoff, de Kalandraka, unha viaxe poética e visual para chegar a bailar coas nubes, protagonizado pola nena Mara.

CONTOS DOUTRAS TERRAS E MARES | Público mozo e adulto
Unha viaxe sen fronteiras pola cultura dos máis diversos países. Conta cun repertorio de narrativas orixinais e de tradición oral, que vai da sátira á parábola, sobre temas que abordan valores humanos e sociais, desde os máis remotos tempos até á actualidade. O espectáculo propón unha aventura desacougante, onde o brío das palabras é a áncora que ten a finalidade de provocar a reflexión de forma ben humorada, nesa xeografía dos contos doutras terras e mares.

CONTOS QUE NON SE CALAN SOBRE BECHOS QUE FALAN | Público Infantil
Un paseo lúdico polas fábulas memorábeis que habitan o imaxinario popular, o tempo en que os animais falaban. Conta cun repertorio de historias fabulosas, orixinais e de tradición oral, onde os bichos son personificados con valores humanos, nun xogo narrativo cuxa finalidade é discutir a ética e a cidadanía dunha sociedade recreada a partir deses contos que non se calan, sobre bechos que falan.

Lavandeiras | Público adulto
O oficio das lavandeiras forma parte do noso imaxinario colectivo. As mulleres á beira do río, de xeonllos, fregando a roupa tecen unha estampa que se repetiu ao longo da nosa historia. Ao seu redor, as lendas e os contos arredor deste grupo de mulleres sucédense ao longo da nosa xeografía, tanto física como identitaria. Daboapipa recolle ese patrimonio oral, musícao, dálle forma e agasállallo ao público, descubríndolle os outros relatos que arrodean os lavadoiros.

O retorno dos homes mariños

Xurxo Souto converteuse, por dereito propio, no narrador que mellor sabe ler o mar galego.

Neste espectáculo rescata un mito coruñés esquecido. “As veces téñense visto nesta praia algún peixes da mesma figura que homes e en todo se lles parecen, fóra que teñen mans e pés un pouco tortos por razón de andar sempre nadando como as ras. A estes peixes, por semellárense tanto aos homes, chámanlles homes mariños.” Tal escribiu Jerónimo del Hoyo, cóengo da catedral de Santiago, tras visitar A Coruña no século XVII.

A señora Laura, a sabia do mar, sabe todo o que se pode saber dos homes mariños. E Mercedes, que tamén é a protagonista da novela «A gran travesía de Chiruca Macallás», traballa nun taller téxtil. É «heavy» e soña con marchar polo mundo co seu conxunto musical. Cada noite, no taller, máis forte que o boureo das máquinas, sente unha voz que a chama: a canción do mar do Orzán.