ATLÁNTICA

PARTICIPANTES

Anxo Moure

Nado en Chantada o 28 de decembro de 1963, é un escritor e contacontos galego. Contacontos dende 1989 e barqueiro da A.C. Barcas do Miño con experiencia de 25 anos no manexo de embarcacións tradicionais e con actuacións no Miño e no Cabe, no Ulla e mais no mar da Illa de Arousa. As súas actividades son cómicas e divulgativas, enmarcadas no ecoloxismo e o ecopacifismo Impulsou a creación do Cinema Palleiriso na aldea de Garabelos, na parroquia de Mariz.

CONTOS NO ALTO DAS ÁRBORES | 20 minutos | Grupos reducidos de 10 persoas

Anxo Moure, o Carballo con Botas, convídavos a subir con el ao alto dun vello castiñeiro para dentro dunha casiña construída en madeira no alto da árbore polo carpinteiro Fernando Ibarra para escoitar contos e historias que nos axudan a coñecer e coidar dos bosques. Historias da “Sobreira Tecedeira”, do “Tío Teixo”, das “Árbores da paz”, do “Caramulo e a carpinteira dos soños”… Un conto contado coa barriga verde dos contacontos convida a unha viaxe, dende o alto das árbores, ata aos espazos naturais da Galiza: Courel, Ancares, Fragas do Eume…. Nesta viaxe a cativada e as súas familias coñecen a problemática dos bosques, limpan o lixo, loitan contra o trasno do lume, falan por “piñáfono móbil”, cociñan o vento e reciben a música das árbores da man dun peitoque de madeira de teixo.
No remate as familias coñecen as distintas árbores e as súas historias no horto forestal (32 especies autóctonas) e finaliza coa proxección dunha curtametraxe “Zapatiños de cartón e a carta das árbores” (con monicreques da autoría de Esteban Acuña “Tarabelos”) no “Cinema Palleiriso”.

Atenea García

Atenea García é actriz e creadora escénica. Titulouse en Arte Dramática pola ESAD de Galicia no ano 2010. Durante os anos 2011 e 2012 viviu na cidade de Bos Aires; onde ampliou a súa formación no ámbito vocal e interpretativo con mestras como Jessica Pinkus ou Ignacio Monna. Trala súa volta a Galicia traballou como actriz no Colectivo Avoayouja formando parte de varias das súas montaxes. No ano 2015 fundou co músico Nicolás Zamorano a compañía Xarope Tulú, adicada ao público infantil e xuvenil ademais de comezar a súa andaina como narradora oral labor que segue a desenvolver na actualidade. Desde o ano 2017 colabora como performer co colectivo Blanco&Roja e coa artista Alba Blanco. No ano 2019 traballou como actriz na montaxe Galego, Neorretranca e posmorriña do Centro Dramático. Ademais, neste mesmo ano pasa a formar parte da compañía Baobab Teatro protagonizando o espectáculo Mai Mai. No mes de maio do corrente ano, dentro do marco de Xarope Tulú, a actriz ven de estrear o primeiro espectáculo para o público adulto da compañía, De ti e mailo mundo que apañes, baseado na obra poética de Xela Arias.

COROCHAS | 0-3 anos | 40 min

Corochas é un espectáculo de pequeno formato dirixido á primeira infancia que combina a narración oral, a manipulación de obxectos e a música. A través do conto acumulativo, da canción e xogo de imitación viaxaremos por diversas paisaxes e coñeceremos personaxes estrafalarias que deben resolver múltiples enredos. Corochas, cachogas, celigras, cóchegas, coscas, deligras ou cóxegas: Sensación que experimenta alguén ao lle seren tocadas levemente certas partes do corpo e que se manifesta nun riso involuntario. Por que será que existen tantos xeitos de chamarlles ás corochas? Pode ser que a sensación para cada unha de nós é tan diferente que non somos quen de lles poñer un nome só? Ou será que as corochas só existen á beira do mar e as cóxegas no alto da montaña… Os contos ás veces son coma as corochas, fannos viaxar a lugares onde normalmente non chegamos ou a partes do corpo ás que non lles poñemos atención.

Avelino_Gonzalez

Avelino González

É actor, contador, tradutor e director. Traballou en teatro, televisión, cine e bares. En compañías como Ollomoltranvía, en espectáculos como Commedia, en películas como Heroína ou Gallego, en series de televisión como Padre Casares, Cuéntame, Hopital Central… e o seu labor teatral foi recoñecido con varios Premios María Casares. Cos contos xa percorreu Europa (Polonia, Alemaña, Suíza…) saltou o Atlántico (Cuba), e toda a península. Fixo dous espectáculos de contos para teatros. Un deles, Vento mareiro, foi o espectáculo máis representado en Galicia no 2005 e recibiu o Premio María Casares a Mellor Música Orixinal. Avelino González pódese atopar en teatros ou bares, na gran pantalla e na pequena (a da tele, e tamén a do ordenador). Pode parecer moita cousa e moi distinta pero en realidade é a mesma cousa: contar ou axudar a contar as de outros en distintos formatos.

No tempo en que as pedras falaban | Espectáculo e roteiro ao Monte Pindo

Prazas limitadas, experiencia media alta en sendeirismo. Non se permitirá a subida a persoas que non leven o calzado axeitado para unha andaina deste tipo. Actividade supervisada por integrantes expertos no lugar da Asociación Monte Pindo Parque Natural. A hora de saída pode variar en función da climatoloxía.

Ayoub Kamouni e Aziz Belmajdoub

Ayoub Kamouni e Aziz Belmajdoub, dous actores marroquís en abril de 2021 suben a unha patera para viaxar dende Marrakesh ata Canarias ao longo de tres días con ondas de tres metros nunha viaxe infernal, dantesca. Voan en avión dende Canarias a Península e en bus de Madrid a Galicia. Logo de diversas experiencias laborais en condicións moitas veces de explotación chegan a pequena aldea de Pousada en Mariz, integrándose axiña no proxecto do espazo de animación e contacontos Carballolandia e no Cinema Palleiriso onde contribúen a súa conservación, deseño e escenografía. Participan tamén nas distintas actividades de contacontos musicados acompañando ao Carballo con botas nalgunhas das súas viaxes e compartindo escenario con Ugia Pedreira, Abe Rábade, Iván Garmén, o malabarista Ramón “Señor gato” ou con grupos de danza e baile no propio Palleiriso.

CULTURA SEN PAPEIS | 50 minutos | Adaptado a todas as idades

A proposta dos “Contos da patera” parte dunha historia de Anxo Moure dentro do proxecto “Contos Solidarios” no que os fondos que se recadan invístense no cento por cento no apoio a solidariedade e a cooperación.

A proposta de narración oral adáptase a todas as idades e consiste nunha viaxe polo mundo das culturas do planeta interpretadas con monicreques tecidos por cooperativas do comercio xusto en India, Bangladesh, Guatemala, etc., apoiadas pola musica de percusión de Ayoub e Aziz e a súas voces cantando os contos en árabe. As historias de autoría propia falan da paz, dos refuxiados, das pateras, da inmigración e rematan cantando en árabe e galego, tocando con pandeiretas a cargo de Ayoub e Aziz a cantiga Pandeiretas contra metralletas da autoría de Servando Barreiro e Anxo Moure do libro A música da auga.

BANDA MUNICIPAL DE SANTIAGO
OSCAR CORRAL
08/10/17

Banda Municipal de Música de Santiago de Compostela

A Banda Municipal de Santiago de Compostela é unha das máis antigas de Galicia, xa que naceu en 1848 e perdura nos nosos días. Como centro de formación de instrumentistas, a ela acudiron durante moitos anos os nenos acollidos na Casa Hospicio, paliando en parte as restricións educativas no ámbito musical que sufría a poboación infantil máis desfavorecida e que en moitos casos supuxo un medio de vida para moitos deles. Durante os primeiros anos é unha agrupación de afeccionados, ata que en 1876 o Concello decide facerse cargo dela e comeza a profesionalizarse. Nesa época redáctase un regulamento para o seu funcionamento. Unha das súas actividades máis importantes eran os concertos, denominados paseos, na Alameda ou na Rúa do Vilar, o que supón o traslado da música dos seráns privados a un ámbito público onde poden gozar del cidadáns de todos os estamentos sociais. Actúa tamén nas festas e nas procesións de Semana Santa. Na actualidade realiza os seus concertos no Teatro Principal, Auditorio de Galicia, Praza da Quintana, Praza das Praterías, Alameda e outros lugares e barrios da cidade na temporada de verán. Conta con 37 compoñentes e a súa actividade baséase fundamentalmente nos concertos dominicais ao longo de todo o ano, concertos de verán os xoves e domingos, concertos didácticos en período lectivo nos que participan centos de escolares de Santiago e da bisbarra, intercambios e actos culturais e protocolarios.

Bea Campos

Bea Campos é actriz, narradora e presentadora. Dende moi nova, comezou a contar contos, realizou milleiros de actuacións e levou as súas historias ata o outro lado do mar, participando en festivais de artes escénicas en Latinoamérica. Forma parte de Migallas Teatro e tamén traballa na compañía Inventi Teatro ademais de participar como actriz en diferentes compañías. É formadora no eido da expresión dramática, da narración oral e da literatura infantil. Tamén colaborou nun gran número de proxectos audiovisuais e actualmente é presentadora na canle de difusión de literatura infantil Kalandraka TV achegando o mundo do libro a nenos e maiores.

CONTOS NAS ORELLAS | Público infantil | 50 min

Contos de risa, trasnos e carapuchiñas perfectos para os días de festa. A tradición oral da man da literatura infantil. Co ritmo das ondas no noso maxín, entraremos no mundo da fantasía e da imaxinación…
Contos nas orellas é unha actividade para todos os públicos onde nenos e maiores poderán gozar das historias e da música.

Brais_das_Hortas

Brais das Hortas

Brais das Hortas é músico, narrador oral e clown. Como músico forma parte de Blues do País e Sacha na Horta. Tocou tamén en Sons Miúdos e Mamá Cabra, entre outros, amais de colaborar en numerosos proxectos (Ataque Escampe, Sofía Espiñeira...). Como clown e músico participa en dous espectáculos con Peter Punk Pallaso: Concerto PunkInfantil e Peter Punk e O Neno Imperdible. Na súa faceta de narrador oral leva máis dunha década na Tropa de Trapo con Marta Ortiz.

CONTOS PARA CAGHAR PATATILLAS | Público infantil e familiar | Galego | 60 min

Este espectáculo é unha mestura de música, clown e contos a partes iguais. Ao longo dos seus 50 minutos pode acontecer calquera cousa: que a Santa Compaña cante un trap, escoitar a verdadeira canción de como morreu Tranquilo, que sete bruxas voen de Moaña a Sevilla nunha barca e mesmo crear instrumentos de refugallo en directo.

Cándido Pazó

Cándido Pazó é un asiduo das programacións de narración oral: historias, contos, humor, monólogos... Presente en numerosos eventos e festivais internacionais de oralidade de España, Portugal, Polonia, Alemaña, Bélxica, Croacia, Suíza, São Tomé e Príncipe, GuinéBissau, Colombia, Venezuela, Uruguai, Chile, Cuba, Brasil e Arxentina. Seleccionado polo Fórum Barcelona 2004 para facer temporada no seu espazo dedicado á oralidade. Do 2000 ao 2008 foi profesor de narración oral na Escola Superior de Música e Artes do Espectáculo do Porto e imparte con asiduidade seminarios e cursos sobre a materia en distintas universidades e outros ámbitos de formación. É autor da maior parte das súas historias (inda que tamén as recolle da tradición e da literatura) e ten querencia polo chamado conto tabernario ou de tertulia: enfiados de anécdotas, sucesos e personaxes dos que demostran que a realidade supera á ficción.

BOTANDO A LINGUA A PASTAR | Público adulto | 60 min

Unha hora de historias que parecen contos, contos que parecen de verdade, verdades que parecen mentira e mentiras que quen o diría!

17/11/2020 Carme Varela, ganadora del premio Ãlvaro Cunqueiro de textos teatrales
POLITICA ESPAÃ‘A EUROPA GALICIA AUTONOMÃAS CULTURA
REMITIDA CONSELLERÃA DE CULTURA

Carme Varela

Licenciada en Filoloxía galega, completei a miña formación cun máster en xestión cultural na Universidade de Barcelona. A miña conexión co teatro comezou na época de estudante no grupo universitario EIS e na compañía Os Quinquilláns. Rematada a carreira, compaxinei traballos na Fundación Castelao como Secretaria Técnica con outros no campo da produción e distribución teatral coas compañías Ollomoltranvía e Mofa e Befa. Tamén traballei na empresa de servizos teatrais RTA. Fun Directora de Produción no Centro Dramático Galego e dende o ano 2007 a miña vida laboral estivo ligada á empresa de comunicación Atlantis Multimedia onde participei en proxectos de publicidade ou na produción de películas documentais como A palabra xusta dirixida por Miguel Piñeiro. As desterradas, premiada no XXV Premio Álvaro Cunqueiro, foi o meu primeiro texto teatral e foi creado como unha actividade para desenvolver no seo da asociación de patrimonio medieval O Sorriso de Daniel da que son secretaria e que axudei a fundar en 2010.

ROTEIROS POLOS ESPAZOS DE ‘AS DESTERRADAS’ EN COMPOSTELA

A finais do século XV e comezos do XVI os mosteiros bieitos galegos víronse sacudidos por unha Reforma que os levou a unha pelexa de case 30 anos nos que se enfrontaron a tres papas diferentes e dúas raíñas. Un episodio da nosa historia poucas veces relatado e nunca cuestionado. Quince mosteiros coas súas abadesas estiveron durante todo ese tempo no centro dun gran conflito no que se mesturaba a relixión e a política.

Unha peza teatral baseada naqueles acontecementos foi a gañadora do premio de Teatro Álvaro Cunqueiro na súa vixésimo quinta edición: As desterradas. Da man da súa autora -Carme Varela-, percorremos os espazos de Compostela relacionados con estes feitos: o mosteiro de San Paio de Antealtares, o mosteiro de San Martiño Pinario, o Hospital de Peregrinos, o mosteiro de Belvís…

No percorrido reviviremos a reclusión das monxas contra a súa vontade, asistiremos a un xuízo infame no que os xuíces son tamén parte. E se estamos atentos mesmo poderemos contemplar unha fuxida masiva de abadesas que conseguen forzar a clausura e retomar o control dos seus vellos mosteiros por un tempo. O espolio, a violencia, mesmo os asasinatos sairannos ao encontro.

A peza teatral ideada por Varela transcorre integramente no mosteiro de Albeos (Crecente) mais a obra está inzada de alusións continuas a Compostela. Escena a escena, vaise descubrindo a traxedia que estas monxas están a vivir. As desterradas adéntrase no enfrontamento desatado entre a Coroa de Castela e os mosteiros bieitos galegos nos séculos XV e XVI. Unha historia de resistencia protagonizada por un pequeno grupo de monxas que mantiveron unha valente e desigual pelexa cos grandes poderes do seu tempo: a coroa e o papado.
A peza teatral recrea eses días finais no mosteiro de Albeos, dos que non chegou documentación a nós porque, como o Padre Colombás deixou digo, os documentos comprensiblemente escasean porque ninguén ten interese en conservar papeis ou pergameos embarazosos. Lonxe quedaba o tempo no que os abades de San Bieito de Valladolid se queixaban amargamente do apoio da cura romana ás monxas galegas: “cada hora nos dicen nos han de destruir como los templarios, y aún por tales y peores nos tienen. Pues nuestro santísimo padre el Papa nunca nos llama sino herejes”.

As pedras de Compostela foron testemuñas daqueles feitos e agora imos percorrelas para descubrir o que se nos ocultou por tanto tempo.

Carolina Rueda

Son de natureza viaxeira. A viaxe coas súas esixencias, os seus coidados, os seus perigos e os seus achados. Desde hai 30 anos traballo na narración oral promovendo basicamente dous aspectos: o seu aspecto artístico e de localización nacional e internacional; e o seu carácter de instrumento de xestión e ferramenta en ámbitos educativos, políticos, empresariais e tamén artísticos. Gradueime en Literatura e tal vez por iso a procura constante por contar o que leo. Como artista caracterízome por realizar adaptacións, obras derivadas e versións libres de autores da literatura universal e versións de relatos de tradición oral do mundo. Os meus obradoiros de formación en narración oral foron adaptados para diversos fins, tanto públicos como privados, así como o meu traballo de dirección, predirección, produción e proxección de espectáculos e eventos. En calidade de xestora e programadora coordinei desde 1990 ata 2012 a mostra de cuenteros (nacional e internacional) do Festival Iberoamericano de Teatro de Bogotá, que logrou nas súas dez primeiras versións posicionarse como un dos máis grandes do mundo. Tamén participei como profesora convidada e profesora regular en programas de adquisición do idioma español como segunda lingua e en programas de literatura, educación a distancia e artes escénicas en universidades como Cornell ou Miami, nos Estados Unidos, ou en centros de profesores e universidades en España, Perú e Chile como os Andes, Javeriana e Universidad Nacional, en Colombia. Ao longo da miña carreira profesional realicei máis de 2000 funcións para todo tipo de públicos.

CONTOS CANTADOS, CANTOS CONTADOS | Público infantil / familiar

A súa estrutura mestura cantos e historias colombianas e universais: divertido, xoguetón establece un dialogo cos nenos e os pais en canto á memoria, os temores, a familia e os amigos. Forman parte do seu repertorio aínda que en cada ocasión cóntanse, os que se consideren adecuados á franxa de idade, os seguintes contos e cantos.

Os contos: Mi abuela. La trompa de los elefantes (Rudyard Kipling), Abuela Continuación, La Tortuga que quería volar (Trad. Oral Caribe), El nacimiento del Arco iris (tradición Cashinagua), La Siesta de la abuela (tradición oral española), Los tres pelos de oro del diablo (Hermanos Grimm). Os cantos: El Gallo Tuerto, La araña Picua e El conejito Juan.

O XOGO DAS SOMBRAS | Público adulto

É un espectáculo de narración oral construído en piares de historias que pecan todas elas por íntimas e á vez por compartidas. De humores, dragóns, amantes e misterios é este espectáculo. Percorre palabras e silencio, ouriza a pel, un traballo de irse facendo, como o desexo, como a ciencia, como calquera camiño. Os autores danme motivos de conversación, cóntanme historias por percorrer, son compañeiros do camiño Gustavo Roldan e María Teresa Andruetto, de Arxentina; Óscar Godoy, Héctor Abad Facciolince e Santiago Mutis de Colombia; cos seus personaxes converso, a eles convido, deles falo, ás veces cóntoos ás veces refíroos, eles son os debuxantes deste xogo de cataclismos.

Caxoto

Felipe Díaz, máis coñecido por "Caxoto", é narrador. Ligado ao espazo escénico dende hai anos, entra en contacto coa oralidade ao chegar á Editorial Kalandraka onde asumiu o reto de ser contador nunha campaña de animación á lectura que o levou por colexios de toda a xeografía galega. Dende aquela Caxoto adícase ao mundo dos contos cun amplo abano de espectáculos dirixidos, preferentemente a público infantil e familiar. Na actualidade é contador de referencia en concellos como A Coruña, Lugo, Vigo, Oleiros, Arteixo, Narón... e nos últimos anos participou e participa en festivais de narración oral moi recoñecidos entre os que destacan o Maratón de los Cuentos (Guadalajara), La senda del cuento (Toledo), Festival EVA (Madeira-Portugal) ou Falando a boca chea (A Coruña).

CONTOS A PÉ DE RÚA | Público infantil | 60 min | En galego

Neste espectáculo un barrendeiro fai unha entrada inesperada e ante un público expectante decídese a contar algún dos contos que le mentres limpa nas bibliotecas e os colexios municipais. Algunhas veces contos de medo, outras contos cheos de fantasía, contos tradicionais… todo misturado con xogos, cantigas… un plan perfecto para escoitar sentados co cu no chan e os pés coma os indios.

Celso_F_Sanmartin

Celso F. Sanmartín

Celso Fernández Sanmartín (Lalín, 1969) é un poeta e contacontos galego. É licenciado en Filosofía pola Universidade de Santiago de Compostela e tamén promotor de FoCuCu (Foro de Cultivos Culturais). Como contaconcontos, Celso F. Sanmartín caracterízase polo seu labor como recolledor e reinventor de historias e contos. O seu repertorio está composto por historias e memorias ligadas á tradición oral galega e tamén á europea que presenta nos seus espectáculos coma un verdadeiro tesouro, cheos de coidado, sentido e paixón pola oralidade, a comunicación e a lingua.

CATRO AVES ESCOLLIDAS SON AS QUE CRUZAN O MAR | Público adulto | 75 min

Somos aves de paso… somos auga do río… con estas imaxes evocamos os momentos no conxunto, con principio e fin, e o resultado desta capacidade pódenos poñer melancólicos, e a melancolía é propensa a buscar táboas de salvamento nas historias que nos contamos, buscamos no sentir común a permanencia.

ROMARÍA | Coa Banda Municipal de Música de Santiago

Os gaiteiros primeiro e a banda despois, son a música que envolve en directo, da a mañá á noite e da noite á mañá, o lugar que celebra a súa festa.

Os recordos da festa quedan nunha partitura intanxible, a festa eleva o valor da alegría e o instinto de comunidade e de familiaridade.

A festa da traballo facela, pero sae soa, coma unha flor.

Charo Pita

Charo Pita naceu á idade de seis anos cando acabou de ler o seu primeiro libro. Leva contando historias de viva voz e impartindo obradoiros de narración oral e lectura en voz alta desde o ano 94, como narradora en solitario, dentro de espectáculos bilingües inglés-galego, ou en sesións nas que se combinan os contos e a música. Como escritora ten máis dunha ducia de libros publicados. Recibiu algúns galardóns literarios, como o premio Espiral Maior de poesía no ano 2001 ou o Manuel Murguía de narracións breves para adultos no 2018. Recentemente, o seu poemario ‘O cuarto de Jane’ gañou o primeiro premio do XV Certame de Poesía Erótica Illas Sisargas. Unha das súas facetas máis persoais é a de mesturar contos e música, de aí a súa participación en proxectos como ‘A nena e o grilo no país das apertas’ xunto a Magín Blanco, en ‘Estamos no verán’ xunto a Xoán Curiel ou en ‘No país do vento’ da man de María Faltri e Jorge Juncal.

MAXIA | Público infantil | Galego

Espectáculo baseado no libro homónimo de Charo Pita, esta obra conta a historia de Óscar, un neno que descobre a maxia do corpo e a lactación grazas a un bebé que ten que coidar. O relato incide no asombro polo cotián, na idea de que as grandes aventuras fórxanse no día a día e que os heroes, como Óscar, son aqueles que se atreven a afrontar con valentía e sen desprezo os misterios máis pequenos: un bebé que chora porque ten fame, por exemplo.

DRAGOEIROS E BIOSBARDOS | Con Sofia Maul | Infantil e familiar (+3 anos)

Chusa Pérez de Vallejo

Pedagoga e directora teatral, actriz, bailarina e intérprete de lingua de signos. Tras adquirir experiencia nas diversas facetas nas que se formou, atopa o teatro da escoita, que lle permite conxugar todas as súas inquietudes e á vez proxectar nelas a súa crecente sensibilidade social. Os seus inicios como actriz levárona a experimentar en varios formatos (teatro de rúa, teatro infantil, espazos informais, danza, maxia) e aproveitou para formarse nas distintas cidades nas que viviu: Santiago de Compostela, Zaragoza, Barcelona e Madrid... antes de dar o salto a Latinoamérica. Acumula experiencia e formación que lle axudarán a definir o seu propio proxecto multidisciplinar. Formada con Moisés Mato López no teatro da escoita, convértese nun dos activos máis representativos desta nova corrente que inaugura unha nova forma de entender o teatro social, político e de intervención. Ademais de ser responsable do Encontro Internacional de Teatro e Compromiso da “Plataforma A Desalambrar” desde 2002; traendo a Madrid expoñentes do Teatro Internacional como: Cesar Brie, Julian Boal, Cesar Escuza, Sanchís Sinisterra, Ricardo Talento, entre outros. É coa compañía de teatro "Os últimos", fundada o último día de 2006, que fará a súa achega específica a esta corrente durante uns anos moi intensos que a levarán a vivir a medio camiño entre España e Arxentina. Traballa e crea espectáculos teatrais con colectivos desfavorecidos (prostitución, persoas en situación de rúa, inmigrantes, centros de menores, discapacidade, centros de saúde…). Chusa Pérez de Vallejo creou espectáculos e impartiu cursos e charlas por toda a xeografía española, en varias cidades de Arxentina, Brasil, Perú e Uruguai. Ao seu regreso a Santiago de Compostela, pasa a formar parte do elenco de O charco de Ulises mentres continúa cos seus diversos proxectos artísticos e inclusivos.

CONTANDO POLOS DEDOS | Con Chusa Pérez de Vallejo | Adultos | En galego e lingua de signos

Claudia_Fonseca

Cláudia Fonseca

Cláudia Fonseca naceu no Rio de Xaneiro, máis ten as súas raíces no nordeste do Brasil e de alí venlle a súa voz narradora. Reside en Portugal dende o 1992, país onde estudou a carreira de psicoterapeuta e se fixo contadora de historias. Investigadora do IELT (Instituto de Estudos de Literatura Tradicional), prepara o doutoramento en Estudos Culturais, traballando entre a psicanálise e a narración. Partilla a vida profesional entre a clínica e a narración, desenvolvendo innumerables actividades no ámbito dos contos, mediación de lectura e programación cultural, en contextos moi diversos. Participa en encontros e festivais, dentro e fora de Portugal. É programadora dos Cacharoletes de Contos, noites de contos en Lisboa. Co-organiza o Terra Incógnita - Festival Internacional de Contos de Lisboa. A súa bagaxe está chea de historias de moitos lugares e tempos, contos tradicionais e de autor, cantigas, e historias de familia e casos.

CONTOS DE AQUÍ E DACOLÁ | con Lorena Pinheiro

Emoción, diversión e tradición empregando como ferramenta un dos apeiros máis antigos da humanidade; as historias contadas. Porque hai algo que é tradición: a necesidade de contarnos a vida.

Cris Collazo

Naceu en Santiago de Compostela no 1986 e medrou no berce dunha aldea chea de fábulas, contos e cantigas. Dos beizos das avoas saiu a maxia da literatura popular que fixeron pouso na súa formación e entendemento da arte dramática. Así mesmo, cursou maxisterio e literatura en Madrid. Nestes anos comezaron as investigacións sobre o teatro cervantino e a literatura popular, así coma a súa carreira profesional. Actualmente cursa dirección na ESAD, formándose noutros ámbitos interpretativos, danza ou música. No 2012 viaxa a Brasil para realizar unha xira coa compañía Arte Livre onde se afianzan as súas inquedanzas sobre o teatro infantil e a dramatización dos contos. Tras un ano de enchouparse na cultura e arte deste país, regresa á Bandeira para poñer en práctica estas aprendizaxes, así coma crear “laboratorios”. Realiza traballos audiovisuais na TVG, coma en Dalia, a modista no papel de Valentina, ou Pazo de Familia, no pasado de Suevia ou proximanente O sabor das margaridas; así coma proxectos publicitarios e curtametraxes. Fórmase no 2013 A Cova das Letras, co obxecto de fomentar o teatro no medio rural. Nace así, Medias Verdes Teatro, grupo amateur de A Bandeira, que coordina, xunto cos grupos infantís de teatro espallados pola comarca do Deza. Coordina así mesmo outros proxectos de índole social coma “Teatro no cárcere” e “Teatro en feminino”. A Cova das Letras foi medrando e leva a escena ás súas montaxes: O circo dos contos, xunto con Beatriz Pena, A Fotógrafa, ó carón de Pilar Abades, Mariñeiras da man de Sonia García ou o contacontos A Corva ou Procúrase Pepa a Loba. Actulamente a compañía somérxese no proxecto A Gata con Zocos, comedia musical onde os títeres se fusionan coas bandas de música, peza coa que xiran polas diversas bandas galegas e estranxeiras, da man de Anxo García e Manuel Paino. Ten colaborado con bandas de música como narradora, destacando a montaxe da Divina Comedia realizado coa Banda de Vilatuxe ou Oscar of Amnesty no papel de Marianela coa Banda Municipal de Pontevedra. Así mesmo é trompista na Banda de Ordes e na Banda da Bandeira.

MARÍA PITA: CONVERSAS CUNHA HEROÍNA | Público familiar / infantil

María Pita, reflicte a problemática dos nosos días: a desigualdade que aínda persiste entre homes e mulleres. Realízase un paralelismo escénico entre o século XVI e o XXI, onde unha heroína de guerra e unha árbitra de fútbol expoñen os obstáculos de vida e conversan co público.

Unha viaxe a través do tempo demostra que hai moitas máis Marías Pitas do que pensamos e cada unha nos contará a súa historia. O humor e ironía teñen o seu protagonismo, onde se conxugan os monicreques, a danza e a participación activa das asistentes.

PROCÚRASE PEPA A LOBA | Público familiar / infantil

no 1890. Inauguración da taberna de Pepa a Loba. A súa gavela ó completo: Xan Quinto “o vello”, Maninocente e Calamity Jane celebran este día tan esperado, mais… un cobizado tesouro agóchase moi preto e só ela sabe o segredo. Precisa da túa colaboración… Atréveste?

Trátase dun contacontos interactivo onde a danza e a música se funden coa natureza, poñendo en valor a amizade e a perspectiva de xénero.

SON NO BERCE | Bebés

Concerto sensorial para bebés.

A CORVA | Público familiar / infantil

Mari Gésta, é un personaxe inspirado en Mary Poppins. AS súas estravagancias fan rir ás crianzas, mais tamén ás maiores. Vive no monte, adora os toxos e as xestas e posúe unha maxia especial que a leva a sacar cousas máxicas da súa sacola. Un espectáculo a medio camiño entre o musical e o contacontos, tinguido de seres marabillosos que acompaña a esta peculiar muller.

Cris de Caldas

Nacín entre os contos que me contaba a miña avoa Carmela para que comera, para que non comera tanto, para que deixara de gabear polas árbores, para que levantara o cú, para que falara, para que calara... Deste xeito, aprendín que había un conto para cada ocasión. Tanto conto me arrolou que quixen saber máis deles, polo que non quedou outra que estudar filoloxía pero iso non foi suficiente. Eu quería vivir entre contos, así que logo prepareime para ser bibliotecaria. E aínda que é un traballo moi creativo e divertido, ás veces sinto que os contos queren saír dos andeis e eu lévoos comigo para que os escoite quen sabe facelo. Outras veces, prefiro conversar con quen máis sabe e levar un anaco da nosa tradición no meu contar. Na actualidade, conto para todo tipo de públicos, para quen non ten nin un ano e para que pasa dos cen. Só se precisa orellas, para escoitar, corazón, para deixarse emocionar e boca para sorrir. Ti sabes escoitar? Pois eu teño un conto para ti.

FÍOS DA MEMORIA

Dorinda era tecedora e como tal traballaba para as casas, para as persoas e ata para os animais. Tecía panos, colchas, manteis e ata alforxas. Compoñía prendas para diario ou para vender como agasallos. Tecía de noite pois de día había que traballar nas leiras.

Pero nunca deixou de tecer soños dos que se teñen cos ollos abertos e as mans ocupadas.

Seguindo a súa vida, examinando a súa labor pregunteime polos fíos que todos temos no noso maxín e no noso corazón. Algúns son nosos e outros herdados. Algúns son propios e outros emprestados, pero tecen historias que prestan para escoitar cada día ou en ocasións especiais, para botar a diario ou para agasallar.

Hai fíos cos que tecer historias de amor, outros cos que recompor inxustizas, algúns fan unha bo pano de retranca e con outros urdimos viaxes ao mundo dos mortos.

Fíos do maxín cos que tecer a vida; haberá uns que leven ao sorriso e outros que non, tal como sucede no pano grande da vida. É o que ten a memoria da xente, sempre escoita e algo queda.

Son historias e contos de tradición oral cos que tecer a vida.

Dani Blanco

Natural de Cangas do Morrazo. Actor, improvisador, malabarista, clown, docente e narrador oral. Formouse a medio camiño entre Santiago de Compostela e Bos Aires. Fundador da compañía de circo Assircópatas no ano 2003 coa que percorreu máis de 15 países con diferentes espectáculos ata o de agora. Membro tamén da compañía de circo Muu e da compañía de teatro Diáspora escena. Ademais fundou a compañía de improvisación teatral Themomento impro. Comezou da narración oral no 2017, en gran parte grazas a Soldade Felloza, e desde aquela non para de contar en bibliotecas, bares, teatros e alí onde o queiran escoitar. Nos seus contos mestura a realidade co fantástico. Participou xa no festival Atlántica no ano 2019 co espectáculo para público adulto Ondas para mudar.

HISTORIAS DE BOCA A BOCA | Adultos | En galego

Cousas que me contaron e que non se poden contar, pero vouno facer. Unha recua de mentiras mesturadas con algo de verdade. Historias extraordinarias de xente común. Mesture un pouco de realidade con un feixe de risas, un chisco de sorpresa e moreas de imaxinación. Abran as orellas, memoricen e conten a súa propia versión.

HISTORIAS DESDE O OUTRO LADO DA RAIA | Infantil e familiar (+3 anos) | En galego

Desde o outro lado do Miño, hai contos que se foron contando alén do tempo. Pasaron de avós a nais e destas ás crianzas que foron máis tarde pais. Contos fantásticos que van cruzar a fronteira imaxinaria. Contos da tradición lusófona, lonxe no espazo mais que imos sentir moi pretiño.

Ensemble ConcertArt

Ensemble ConcertArt

O Ensemble é a conxunción da narración oral na voz de Sole Felloza e a mestría musical do cuarteto de cordas formado por Irina Gruia, Ildikó Oltai, Iriana Fernandez e Thomas Piel, integrantes da Real Filharmonía de Galicia.

Estefânia Surreira

Estefânia Surreira

Creei o meu proxecto de mediación de lectura en 2014 e deille o nome “As tartarugas tamén voan”, por ser o título dun dos filmes da miña vida e por crer que elas voan de verdade (cando ningún ser humano está preto, claro). Fun aprendendo a ler historias en voz alta e a narralas, descubrindo que elas se tornan reais no momento máxico de compartilas cos demais. Con aquel que escoita. Con aquel que se deixa enmarañar nos longos fíos de palabras que imos soltando dos libros, da nosa imaxinación, da nosa voz, do noso corpo. E tamén aprendín, neste traballo de lectora e narradora, a escoitar os outros que, coma min, entregan a súa alma á palabra lida, á palabra dita. Neste camiño que é, por enriba de todo, de escoita, descubrín o poder marabilloso das historias e aprendín, con quen fai da narración o seu oficio, o seu modo de vida, que é posible rescatar contos, memorias e afectos e partillalos con quen sabe que as tartarugas, alí do outro lado da vida, tamén voan.

A historia de João Soldado e outros contos tradicionais portugueses | +12 anos e adultos

João Soldado e outros contos é un espectáculo contado e cantado, procedente de Trás-os-Montes, onde os contos e as lendas da tradición portuguesa son os ingredientes principais pero mesturados con petiscos (burlescos) de disparate, riso e boa disposición. Unha viaxe ao fantástico, onde non faltan bruxas, diaños, deuses, almas en pena, trasgos, pantasmas e moitos outros seres da mitoloxía popular.

Félix Albo

Félix Albo é un mediterráneo que conta historias. Sobre o escenario non realiza un teatro de representación, senón un teatro evocador: Todo ocorre no íntimo imaxinario de cada unha das persoas que forman o público. Esa é a súa estratexia e a súa disciplina artística, a narración oral. A súa habilidade é a de calibrar o tempo e trenzar sen pendelo o humor como baile, a tenrura como aroma e outros percorridos emocionais sorprendentes. Por iso, quizá, ten dous espectáculos para teatros coa R de recomendado pola rede Nacional de Teatros: “O pobo dos mellados” e “ Tanatorium”. Son máis de 25 anos sobre as táboas, quilómetros percorridos, teatros, salas, escenarios de todo tipo e bibliotecas de todo o mundo.

YAYERÍAS | público adulto

Un secreto de familia, o silencioso ruído dun cemiterio na noite, o recordo dun tío avó a quen non coñecín, o tacto suave dun amor oculto, un forasteiro, a voz rouca dun enterrador, un grilo, unha curuxa, o ouvido dun can afastado e un velorio nun pequeno pobo de interior. Estes son algúns dos elementos que dan sentido ao aire que se respira neste espectáculo de dúas historias para público adulto.

Yayerías é un espectáculo disparatado sobre a emoción e a tenrura. O reflexo de todo aquilo que temos en común aínda sen vivilo. Unha mirada sobre os nosos propios estereotipos sociais e comportamentos. Todos os elementos que aparecen nas dúas historias van compoñendo a atmosfera única na que respiran todos os seus personaxes e, acaba respirando entre risas, o público. Dúas historias cuxo eixo é o asasinato dunha muller por unha cuestión meramente moral.

Yayerías é un dos espectáculos de pequeno formato máis maduros do artista Félix Albo, de ton xograresco, cunha conexión directa co público, vital e xovial, cun ritmo próximo á comedia pero provocando momentos de verdadeira tenrura e outros de hilarantes gargalladas. Sempre sorprendente.

CONTOS DE CONTOS | Infantil e familiar (+5 anos)

Contos de contos é unha sesión de narración oral que se apoia no álbum ilustrado para xerar un vínculo entre o acto escénico e a lectura. O ton é dinámico, divertido e apto para todos os públicos.

Francisco_do_Romualdo

Francisco do Romualdo

Francisco do Romualdo é o nome artístico do zanfonista e cantor Francisco Almuíña. Logo de perder a vista, Almuíña cambiou a súa profesión de enfermeiro pola actividade artística e a defensa do patrimonio cultural galego. Tamén xestiona coa súa muller unha casa rural no lugar de Vilar, en Lugo, alén de presidir a Asociación Profesional Ribeira Sacra Rural, da que é o fundador. Na actualidade é o único artista invisual verdadeiro que representa os cantos de cego.

PAUS DE CEGO | 60 min

Paus de cego é un concerto didáctico con pingas da literatura oral e da música popular que persoas cegas veñen interpretando dende hai séculos. O Francisco do Romualdo ofrece unha amena escolla de cantares, romances e coplas tradicionais e contemporáneas. Canda a el hanse poder degustar saborosas peciñas da nosa cultura, que sinxelas, actuais e divertidas, son quen de recrear gozosas lembranzas e seguir engaiolando a cantas persoas participan. Trátase de romances e cancións coma os Milagres de Santo Antonio, Os mandamentos do amor, o Romance da lavandeira, o Romance das sete chaves ou Crime de Catoira, algúns acompañados coa banda deseñada da época: as maltrañas (cartelóns debuxados).

José Luis Gutiérrez ‘Guti’

‘Guti’ é gaiteiro, cantador, bailador e sobre todo contador de historias. O feito de chegar ao conto como parte dun traballo máis amplo dedicado desde hai moitos anos á etnografía fíxolle preparar un espectáculo no cal procura cinguirse ao que estritamente aprendeu en longas veladas de cociña e sobremesa nas vilas de Zamora, León e Salamanca, principalmente. Todos os contos e romances que usa foron recollidos directamente de narradores tradicionais, na súa maior parte anciáns do mundo rural cos que compartiu moitos bos intres. Así se procura conservar o carácter dialectal de cada narración así como a atmosfera que envolvía ao narrador tradicional, carente de artificios nun mundo sen tele nin radio. O conto téntase transmitir en toda a orixinalidade que o público e o espazo de narración permiten asumindo o salto que supón para a mesma narración o pasar dun fogar aceso ou dun portal dunha casa no verán nun pobo a un escenario e ante un público que en moitos casos perdeu o seu referente rural. ‘Guti’ traballou principalmente na contorna rural tentando dalgunha maneira de restablecer a cadea de comunicación-transmisión de cultura oral rota pola condena dos anciáns ao silencio nunha sociedade dominada polo que se repite desde o televisor. Polo seu espectáculo A pelo recibiu no 2015 o Premio de Interpretación Masculina na XII Edición dos Premios Moretti de Teatro.

HISTORIAS DE FILANDAR | Adultos

Neste espectáculo o romance e o conto tradicional vanse zarrapicando da xeografía, da vida das cociñas, dos traballos do campo, das historias de vida de cada informante, e de cada vella que entra e sae do escenario da man deste zamorano. Funciona como un exercicio de agradecemento a quen lle regalou o testemuño dun mundo oral, e aspira a ser, para quen escoita, unha volta ao tempo feliz no que a palabra do vello era necesaria

Lois Pérez

Contador, poeta, dramatúzaro e distraidamente escritor. Nace ao mundo o 2 de xuño de 1979 en Lugoslavia, malia as odas dalgúns rapsodos da Piringalla que afirman que todo ten a súa orixe onda os depósitos da auga, uns metros máis arriba da escola, onde reina o conserxe Agustín. Seguidora de Keats e da idea romántica da “fermosa abundancia”, súa avoa materna cébao coma os capós de Vilalba ao tempo que seu avó lle conta visionario que nunha taberna de Becerreá, Felipe González aparecéuselle lanzal e díxolle: “Nicas, deixa as tabernas e marcha pra Lugo”. Este feito, aparentemente insignificante non é pataca minuta: coñece o profesionalismo do fútbol sala pero traza nel unha clara liña tanxencial, talvez alimentada polas incursións nocturnas da súa infancia canda seus pais no antigo Clavicémbalo ou no Pub Rokax, non lonxe de Friol. Así as cousas, o cidadán Lois Pérez comeza a amosar unha natural querenza por percorrer o camiño inverso ao de seu avó, deixando o cálido fogar cara o vizoso lume da dilapidación pecuniaria e vital polos bazares da noite. De neno memoriza o conto de Yuri Potof e súa nai (en calidade de asesora de lingua galega, corrían os alegres noventa) tráelle varias veces á casa a un tal Federico Martín Nebrás. Houbo ser aí a primeira aparición seria na súa vida dun falador. Anos despois cruzará outros, tan bos que o único xeito de que non lle influísen sería non telos coñecido. E ata aquí chega coma Alberti, confuso: non sabe se rascar o reloxo ou darlle corda ao cu.

Nas corripas da memoria
Nas historias ‘Nas corripas da memoria’ conflúen a tradición oral, o humor, a gargallada, os sucedidos que escoitou, a narración, o rock, a alta literatura, as baixas paixóns (que ás veces son as máis altas!) e, se ten o día, inda a poesía. Venceremos, pero non sabemos cando!

Lorena Pinheiro

Lorena Pinheiro

Lorena Pinheiro sabe contar historias dende que as historias veñen a ela. Críase nun bar de aldea no que aprende a aplicar o método da súa avóa: escoitar para captar toda a atención da familia nos xantares dos domingos, coas últimas novidades sucedidas na parroquia. Lorena Pinheiro perfecciona o método Saladina formándose con Paula Carballeira, Celso Fdez Sanmartín, Raquel Queizás, entre outros para comezar a contar de maneira profesional no ano 2018. Forma parte dende os seus comezos do colectivo de narración oral NOGA. Sendo unha das novas voces do panorama da narración oral galega, ten contado no Festival Falando a Boca Chea da Coruña, no Falar por Falar de Pazos de Borbén, no Festival Atlántica como novas voces, no programa da TVG Luar xunto a Celso Fdez Sanmartín, nas bibliotecas de Oleiros, e en escolas, institutos e ducias de centros culturais.

CONTOS DE AQUÍ E DACOLÁ | con Claudia Fonseca

Emoción, diversión e tradición empregando como ferramenta un dos apeiros máis antigos da humanidade; as historias contadas. Porque hai algo que é tradición: a necesidade de contarnos a vida.

Luis Prego

Mestre de baile e música tradicional dende 1989. Comezou no mundo da danza a idade de catro anos, na escola do prestixioso grupo vigués Lembranzas Galegas. Estudoso e investigador do folclore tradicional galego. Autor dos libros Para cantar e bailar (Ed. do Cumio, 2008), e Xogos musicais (Ed. do Cumio, 2013). Ten participado en numerosas conferencias e escrito sobre o folclore tradicional en varias revistas especializadas. Fundador e primeiro director do grupo O Fiadeiro de Vigo. Director dos grupos Albendeira, Tralovalo e Adonairare, entre outros. Director do Orfeón Mariñeiro do Berbés (da A.VV. do Casco Vello de Vigo). Ex director dos grupos Brincadeira de Santiago de Compostela e A Buxaina de Vigo. Membro do grupo de música folk Ardentía e colaborador en varios traballos discográficos como músico ou asesor, tales como In Mare, Se non fora por quen baila e Orfeón Mariñeiro do Berbés. Ao longo da súa traxectoria ten impartido cursos e obradoiros de música e baile tradicional en numerosos centros galegos da diáspora: Arxentina, Perú, Brasil, Francia, España e Portugal. Na actualidade continúa a súa actividade docente nas disciplinas de gaita, requinta, acordeón, percusión, baile tradicional, canto tradicional e canto coral. Recibiu recoñecemento público pola súa traxectoria profesional no X Día do orgullo gaiteiro, organizado pola AOFT Gomes Mouro, e no 75 Festival de música tradicional Os Alegres, organizado polo grupo de gaitas Os Alegres de Pontevedra.

GAITAZUMBA

Un espectáculo para bailar, xogar bailando, cantar e coñecer variada instrumentación tradicional.

Manuel Gago

Manuel Gago (Palmeira, Ribeira, 1976), é xornalista, escritor e comisario de exposicións. É director de culturagalega.gal, a plataforma de divulgación cultural do Consello da Cultura Galega e profesor na Facultade de CC. da Comunicación da Universidade de Santiago de Compostela. Os seus últimos libros son a novela Nus (Xerais, 2021) e O sangue das pantasmas (Festival Atlántica e Libraría Couceiro, 2020). A súa última exposición é Galicia, un relato no mundo (Museo Gaiás, 2019). No ámbito da divulgación científica e cultural mantén colaboracións radiofónicas na Radio Galega e columnas en La Voz de Galicia, El Progreso e Diario de Pontevedra e é membro dos grupos de investigación en Novos Medios da USC e Romanarmy.eu.

VISITA GUIADA DA EXPOSICIÓN ‘SANTIAGO DE COMPOSTELA NO TEMPO’

A exposición Santiago de Compostela no tempo explora a interacción entre o urbanismo, a sociedade e o territorio que conforma a capital de Galicia, abranguendo distintas perspectivas como son a estética, a economía, a creación artística, a educación, a memoria e os imaxinarios locais. A través de cen pezas, entre obxectos e documentos, a exposición permite coñecer o legado cultural da cidade a través dunha coidada selección de obxectos, obras de arte, documentos, audiovisuais e interactivos que abren portas ao redor da cidade como un espazo de poder e de creación. A exposición está promovida pola Consellería de Cultura da Xunta de Galicia, a Cidade da Cultura e Afundación.

Lugo. Centro Cultural O Vello Carcere. Actuacion de Maria da Pontragha y Lois Perez durante el Festival Atlantica de narracion oral.

María da Pontragha

María da Pontragha é o alcume de María Iglesias, unha educadora e antropóloga que dende sempre mantivo un vínculo moi forte coa tradición oral, tanto a través da música coma da palabra en si. No 2009 comezou a súa andaina no mundo da narración centrándose na recuperación e actualización das historias populares e de tradición oral e cun gusto especial polas historias que se centran nas mulleres do país. É ademais percusionista e vocalista nos grupos Bouba e Lévedo, e vocalista no grupo Sacha na horta.

DONAS DO LUGAR | Público adulto | 60 min

A través da historia de varias mulleres coñeceremos as pequenas revoltas que se deron nas súas vidas e que cambiaron o camiño das donas nas aldeas. Historias duras e bonitas, cheas de humor que nos deixan con gana de seguir dando batalla.

UN SACO DE CONTOS | Público infantil | 50 min

Contos e cancións de tradición oral para crianzas. Que beben da nosa herdanza cultural e cos que semento as leiriñas das familias para que medren vizosas.

Pablísimo

Os contos de Pablísimo é una compañía especializada en contacontos, teatro de animación á lectura e teatro infantil. Os seus espectáculos de pequeno e mediano formato toman sempre como base a literatura infantil (contos clásicos, contemporáneos, e de creación propia) a tradición oral e o teatro. Fundada no ano 2001, leva producidos máis de 20 espectáculos nos que mestura monicreques, música en vivo, teatro de sombras, vídeo ou narración oral. Ten participado en diferentes mostras, horas do conto e festivais. Pablo Sánchez é diplomado en Ciencias da educación e Técnico en Educación Infantil. Conta con un posgrao en interpretación pola Universidade de Santiago de Compostela e completa a súa formación en escolas internacionais (Dell Arte en EEUU, Circomedia en Reino Unido; Scuola del Attore Cómico en Italia, etc). Leva traballando dende o ano 1989 como docente, actor de teatro e televisión, monicrequeiro, clown, contacontos, etc.

O PAROLEIRO | 40 min | Nenos +4

O paroleiro é moi amigo de parolar, gusta de laretar, enredar, falar e de contar. Narra sucedidos, historias e, sobre todo, moitos contos que leva na súa memoria, nas súas maletas, nos seus petos e nos seus zapatos. Esta sesión de contacontos é unha colección de relatos que amosan a gran variedade e riqueza da literatura infantil e da tradición oral. O obxectivo é dar a coñecer os contos de transmisión oral así como os contos máis contemporáneos. Neste espectáculo empregaremos recursos como as sombras, monicreques, poemas numéricos, contos de nunca rematar, retrousos, brinquedos, e cancións.

Pablo Díaz

Pablo Díaz é un prestixioso músico coruñés que debutou en 2009 apadriñado por Santiago Auserón co traballo discográfico Tic tac (ed. Kalandraka). A obra acadou un éxito espectacular en Galicia, xa que a primeira edición do traballo esgotouse en tres meses e vai xa pola quinta edición con máis de 5000 exemplares vendidos. Con este traballo resultou un dos tres finalistas nos premios galegos da música Martín Códax e foi o gañador do galardón “Anisia Miranda á creatividade infantil” en 2011. En novembro de 2013 publicou o seu segundo traballo, Toc toc (ed. Galaxia), que serviu para reafirmalo na escena musical galega: premio ao mellor traballo de música infantil nos Martín Códax 2014 e unha xira por máis de 50 concellos de Galicia. Un ano máis tarde presentou un novo traballo máis íntimo e dedicado ao público de menor idade, Xente miúda, moita fartura, apostando nesta ocasión pola auto produción e coa colaboración de Tito Calviño e Carmen Rey. A finais do 2016 publicou Tic tac toc, ilustrado por Almudena Aparicio. Con este espectáculo fixo unha xira por 50 concellos da nosa comunidade. O último traballo de Pablo Díaz é Coas miñas mans, que saíu ao mercado en xuño de 2018 con moi boa acollida por parte do público familiar.

CANTACONTOS | Contos e música | 0-5 anos

Unha sesión de contos para nenas e nenos de 0 a 5 anos coa música como fío condutor, onde a fantasía, a lingua e a ilusión serán as protagonistas. Nela, Pablo Díaz irá mesturando contos con algunhas cancións dos seus discos Tic Tac, Toc Toc e, principalmente, Xente miúda, moita fartura.

Pakolas

Paco Cerdeira (músico, compositor e produtor) leva adicándose ao público infantil dende xa fai mais de 13 anos, que comezou os seus pasos como membro de Mamá Cabra (grupo de música didáctica infantil en galego), do que participou nos seus traballos durante mais de 10 anos continuadamente, sendo eixo principal dos espectáculos desenvolvidos en coles, teatros e auditorios, librerías, bibliotecas, feiras do libro, etc. No ano 2014 decide formar a súa propia banda de música infantil, dada a súa longa traxectoria neste eido profesional, e nace así A Gramola Gominola, editando así o seu primeiro traballo en Libro-Cd como o Autor en Marzo de 2015, por parte da Editorial Galaxia. Crea cancións para un proxecto musical totalmente diferente ao visto ata ese momento, tendo como eixe central o Rock and Roll, explorando e mostrando moitos estilos da música contemporánea ligados ao rock, e sendo unha proposta didáctica para os máis cativos da casa. No 2017 edítase o segundo traballo da banda (homónimo) “Cancións para Desafinar”, de novo con ED Galaxia, no que nos convidan a todas e todos a rockear, e no ano 2019 publica o seu terceiro traballo, “Bravas. O rexurdir da Luz” cun espectáculo que xa está a percorrer Galicia con gran acollida entre o público. Os recoñecementos públicos de A Gramola Gominola logo chegan, estando nomeados aos Premios Galegos da Música Martín Códax na categoría Música Infantil, nos anos 2016 e 2017, e acadando o premio no ano 2018 No ano 2015 comeza a traballar no seu proxecto persoal en solitario, Pakolas, e nace así unha nova proposta para espectáculo individual. Segue traballando así con letras e composicións propias e mergullándose no mundo dos contos. O seu primeiro libro-cd en solitario, do mesmo título que o seu nome, “Pakolas” é editado pola Ed Galaxia (Sonárbore) en Novembro de 2017, co respaldo do Colexio Profesional de Logopedas de Galicia (CPLGA). Son 10 composicións, no que tamén trata de traballar a música dende unha nova perspectiva logopédica, non so de contar historias e contos e interpretalas músicas nos espectáculos. En 2020, e na mesma colección Sonárbore, sae editado este seu segundo libro-disco titulado “Ramona Órbita. A dona do tempo”.

RAMONA ÓRBITA, A DONA DO TEMPO | Concerto | público infantil e familiar | 60 minutos

En este espectáculo Pakolas preséntanos o seu último libro disco, editado en Sonárbore, na Editorial Galaxia (agosto 2020). Neste novo traballo contaremos e cantaremos a historia de Ramona Órbita, unha muller labrega da Serra do Courel, que posúe unha horta cibernética con patacas automáticas, e ademais ten unha máquina do tempo, o seu mellor invento. Con ela viaxa ao futuro e ao pasado na procura de tecnoloxía para crear un mundo mellor, mais ecolóxico e con enerxías limpas.

Así, a través das cancións e a narración, imos saltando a diferentes épocas. Ramona viaxa á prehistoria a comer churrasco de mamut con Manolo Cavernario que acaba de descubrir o lume, visita a Leonardo Da Vinci no Renacemento, acode ao Antigo Exipto cun tal Ramsés que lle cheiran os pés, ou conversa cun robot que ten unha Roda Rota que se fai chamar Time, etc, todo ata chegar a Benvidas ao Futuro na que cantamos por unha sociedade mais ecolóxica e concienciada co respecto e coidado á natura.

Moitas personaxes poderedes atopar nos seus libro discos, con historias das que aprender e gozar a ritmo moi rockeiro. En definitiva, un espectáculo para compartir cos mais peques e coa familia. Pakolas incluirá nesta montaxe algún dos seus éxitos anteriores, dos mais aclamados polo público.

Paula Carballeira

Paula Carballeira

Paula Carballeira, nacida en Maniños (Fene. A Coruña), aínda que despois de licenciarse en Filoloxía na Universidade de Compostela, quedou a vivir nesas terras. Narradora oral profesional desde 1994, actriz e escritora. Tivo a sorte de ser convidada aos principais festivais de narración oral nacionais e internacionais (Portugal, Polonia, Francia, Cabo Verde, Colombia, Perú, Ecuador, México, Costa Rica...). Ademais, mantén actividades regulares en bibliotecas e centros de ensino. Como actriz, é membro da compañía Berrobambán e participou en varias series e programas da Televisión de Galicia. Como directora de teatro, levou adiante producións infantís tanto na súa compañía como no Centro Dramático Galego ou noutras compañías. Como autora, ten máis de trinta títulos publicados, tanto de narrativa, como de poesía ou teatro, moitos deles traducidos a varias linguas: portugués, inglés, italiano, coreano, catalán, éuscaro..., algúns deles premiados e a maioría pensados tamén para a infancia e a xuventude.

10 ANOS DO MAR DE CONTOS | Público adulto | Galego

Xunto a Quico Cadaval inaugurará a X edición cunha selección das súas mellores e algunha sorpresa.

CAMIÑOS DE MAR, TERRA E VENTO | Público familiar | Galego

Polos camiños da terra van quen queren chegar lonxe, de vagar, atopando atrancos, e persoas descoñecidas, e aventuras fantásticas ou pequenas peripecias, perigos, sorpresas.

Polos camiños do aire van quen adiviñaron como voar, coa axuda de paxaros ou alfombras, de vasoiras ou de rachas de vento.

Polos camiños do mar van quen esperan atopar illas misteriosas, música feita por ondas e sereas, baleas brancas, luras xigantes, tesouros que poden non ser de ouro nin de prata, senón de corais e criaturas das profundidades.

E os contos viaxan, de boca en boca, pola terra, polo mar e, sobre todo, polo aire.

Pavís Pavós

Pavís Pavós formouse como grupo de contacontos para público infantil no ano 1996 en Pontevedra. Traballa principalmente en Galicia con contos en galego e tratando de recuperar cantos, contos, adiviñas, refráns, fraseoloxía e xogos propios da nosa tradición. Tamén inclúen nos seus espectáculos contos de nova creación e formatos contemporáneos. Por outra banda, a compañía adícase o labor da recuperación da oralidade e entre a súas tarefas tamén está a de recuperar as versións orixinais dos contos clásicos para que non desaparezan. Pavís Pavós está formado por Tareixa Alonso e Xacobe Rodríguez.

AS HISTORIAS DA MARQUESA | Infantil e familiar | 50 minutos

As Historias da Marquesa é unha escolma dos contos que Xacobe e Tareixa aprenderon grazas aos libros que lles deixou en herdanza a súa avoa. Nos libros agóchanse incribles historias, algunhas delas…de medo.

Quico Cadaval

Nace en Ribeira, na Ría de Arousa, onde Deus apoiou o dedo anular no seu día de descanso (o sétimo). O feliz natalicio produciuse no ano catro a.m.m.m. (antes da morte de Marilyn Monroe) nunha taberna, na que creceu. Na súa infancia conviviu con mariñeiros que extraían maxicamente bacallaus salgados dos seus pantalóns, quinquilleras que revelaba a berros a orixe da vida mentres devoraban carne asada e anciás que conseguían mexar de pé con precisión de cirurxiáns. Polo modo que ten de falar de si mesmo parece que non ten avoa, pero a tivo e nótaselle moito. Foi educado por un profesor entusiasta dos castigos físicos e da escritura barroca, na actualidade cronista local da cidade de Ribeira. Na súa época universitaria descoidou os seus estudos de arte para coquetear co amor, a política e a droga. Recibiu moitas críticas dos seus amigos "junkies" polo consumo inmoderado de drogas brandas e mostos fermentados. Dirixiu espectáculos de teatro coa presenza de orfas de fillos, quinquilleras, viúvas de carpinteiro, traficantes de toneis, palilheiras-macho, inmigrantes ilegais e xitanas vingativas. Escribiu pezas de teatro protagonizadas por traficantes mudos, deusas, piratas (sexo feminino), ociosos, aristócratas pintores, músicos ambulantes e vendedoras de amor ao pormenor. Por se isto fose pouco, é omnívoro.

Nado em Ribeira, na Ria de Arousa, onde Deus apoiou o dedo anular no seu dia de descanso (o sétimo). O feliz natalício teve lugar no ano quatro a.m.M.M. (antes da morte de Marilyn Monroe) numa taberna, na que medrou.

Raquel Queizás

Nacín en Queirugás, unha pequena aldea preto de Verín (Ourense). Das historias que escoitaba aos meus avós xorde a miña paixón pola narración oral, pola lingua, pola lectura e polo teatro. Naquela época sabía a hora exacta polo sol, xogaba con bonecas feitas con carozos de millo e hipnotizaba galiñas. A pesar da miña timidez, no patio do colexio reproducía para as miñas compañeiras e compañeiros esas historias escoitadas a carón da lareira. Son actriz, monicrequeira, filóloga (Universidade de Santiago, 1998), e sobre todo, contadora de historias. O meu repertorio inclúe contos tradicionais, lendas de cada recuncho, adaptacións de contos de autor e historias propias. Quizais fose polos contos que me contaba a miña avoa (porque a memoria dos antepasados non só é vida, senón sabiduría pura), quizais porque a nena que levo dentro segue soñando con ese mundo de fantasía, fose como fose, os contos forman parte da miña vida persoal e profesional. Levo xa vinte anos inmersa profesionalmente no mundo dos contos e do teatro.

Actriz e contadora. Galicia

Rebeca Blanco

Rebeca Blanco Rotea é unha arqueóloga da arquitectura e da paisaxe (Vigo, 1973) que leva xa tres décadas en Santiago, cidade á que lle gusta facer falar a través das súas pedras. Investigadora na Universidade do Minho (Braga, Portugal) traballa na Raia con patrimonios fortificados, eclesiásticos e cidades históricas, mais tamén co patrimonio inmaterial e a socialización do coñecemento. Leva tempo embarcada en varios proxectos nos que o audiovisual cobra protagonismo como medio de construción de coñecemento coas comunidades locais, una ferramenta coa que facer do patrimonio un recursos sostible. Investigadora, docente e divulgadora científica que ve en cada muro e en cada paisaxe un depósito de historias transtemporais.

MEMORIAS EN PEDRA | Ruta narrada | Adultos

No medio da pedra, mexidas polo bulicio da praza de abastos, aínda podemos imaxinar os murmurios da comitiva que acompañaría a Teodomiro seguindo as luces que marcaban o sitio, o Locus Sancti Iacobi. O eremita Paio, do lugar de Solovio vira unhas luces na fraga, aló onde logo levantáronse dúas basílicas e unha catedral. Darredor daquilo a memoria tornouse en pedra. Mais nada é o que parece, e todo parece o que é. Entre igrexas, rúas e cercas porase outra mirada en Santiago que coas capas do tempo foi invisibilizando as historias e apagando os murmurios. Un percorrido para escoitar as pedras.

Rilo & Penadique

No 2017 xuntáronse o amor pola literatura e a palabra dita co amor pola música e o universo da infancia, e nace de parto natural Rilo & Penadique. Elas narran, cantan e musican contos escoitados nalgún lugar ou escritos nalgún libro, nacidos dende o ser. Fusionan o mundo da infancia coa palabra e a música dando lugar a espectáculos de narración oral para bebés, rapazada e público familiar. Sonsoles Penadique leva a parte musical e Vero Rilo a narración oral. Presentáronse na escena galega co espectáculo-obradoiro para bebés e familias ARRE RU, e pouco despois afianzáronse como dúo coa proposta para público familiar O pozo das señoras. Pouco despois saíron de Galiza para explorar novos mundos. Ata a data acumulan novos títulos: A formiga no carreiro, Barrococó, Derriba da lúa, Historias con susto para durmir a gusto...Recentemente deron o salto ao público adulto co espectáculo Arrolando as Frores e seguen xirando con Lavandeiras.

LAVANDEIRAS | Público adulto | Galego

O oficio das lavandeiras forma parte do noso imaxinario colectivo. As mulleres á beira do río, de xeonllos, fregando a roupa tecen unha estampa que se repetiu ao longo da nosa historia. Ao seu redor, as lendas e os contos sucédense por toda a nosa xeografía, tanto física como identitaria.

Vero Rilo recolle ese patrimonio oral, dálle forma e agasállallo ao público, descubríndolle os outros relatos que rodean os lavadoiros: dende as lavandeiras nocturnas enchoupadas en sangue que xurdían da noite traendo malos presaxios até a traballo colectivo das lavandeiras de Redondela, na Illa de San Simón cando a guerra. Tamén conta de Manuela Lores, das fontes, dos ríos e de poñer os pés a remollo cada día…

A voz de Vero Rilo enfía estas pezas da nosa historia nun espectáculo único, de memoria e coñecemento, propio para un público adulto con curiosidade polo noso devir como pobo.

DERRIBA DA LÚA | Bebés 0-3 anos | Galego

DERRIBA DA LÚA é un espectáculo-obradoiro de narración oral e música, de recente creación, para familias con nenos de 0 a 3 anos. Queremos arrolar, contar, cantar e xogar xuntas para soñar e medrar libres coma paxaros, de candeloria a candeloria.

SantiPrego_JorgeDeArcos

Santi Prego e Jorge de Arcos

Santi Prego é actor de teatro, cine e TV, titiriteiro e narrador oral. Comezou a contar a mediados dos anos '90 en institutos e as súas historias xa pasaron por teatros, casas da cultura, bibliotecas e mesmo en programas da televisión como Apaga a lus e tamén na Radio Galega. Jorge de Arcos formou parte da compañía Matarile nos espectáculos Antes de la metralla (2017) e Daimon y la jodida lógica (2019). Gañador do campionato de improvisación teatral galego-portugués Fetega 2021.

O teatro máis pequeno do mundo | 45min | Todos os públicos

O actor Santi Prego, acompañado nesta ocasión por Jorge de Arcos, presenta un repertorio que inclúe contos con participación e contos improvisados. O seu xeito de contar é moi visual. Nas súas historias sempre hai maxia e poesía e nunca falta un elemento de comicidade sutil.

Sofia_Maul_cadro

Sofia Maul

Sofia Maul é unha contadora que exerce como tradutora e terapeuta da fala, principalmente con cativos xordos e plurilingües en Madeira. É cofundadora da asociación cultural sen ánimo de lucro Os Contabandistas, un grupo moi activo na promoción da narración oral como forma de arte performativa contemporánea. Ademais, é cofundadora do festival Terra Incógnita, e en setembro do 2016 organizou coa asociación Xarabanda o primeiro festival de narración oral de Madeira, EVA, Era uma vez no Atlántico.

DRAGOEIROS E BIOSBARDOS | con Charo Pita | Infantil e familiar (+3 anos)

Un espectáculo a dúas voces entre Maul e Pita onde ambas as dúas compartirán co público as historias das respectivas aldeas. É tamén unha oportunidade para se achegar á tradición oral lusófona da man dunha das súas contadoras máis reputadas. Maul adoita incluír no seu repertorio historias de Madeira, a súa illa natal, que reflicten a idiosincrasia deste cachiño de terra no medio do océano.

CONTOS DE ARREPÍO | con Paula Carballeira | Adolescentes e adultos

O medo é unha das poucas cousas que non buscas. Ao medo atópalo. Os chamados “contos de medo” só perseguen o arrepío do momento, unha lixeira inquedanza, unha sensación de vento frío que che aloumiña o pescozo. Candeas, aparecidos, ánimas en pena, agoiros, avisos… Ben se pode dicir que o arrepío forma parte do outono e do inverno, e dalí proceden a maioría destas historias, das longas e escuras noites coa néboa ás portas.

Contos que foron tecendo narradoras e narradores anónimos, ás veces recollidos por escrito, a maioría transmitidos oralmente para lembrarnos que a morte está á espreita, e que por iso hai que sentir con intensidade, tremer rir cando o medo nolo permita, para esquecer por un momento o que agochan as tebras.

Soledad Felloza

A uruguaia Soledad Felloza dedícase á narración oral desde hai 25 anos. Tamén é docente, actriz, fotógrafa, escritora de literatura infantil e xuvenil e dramaturga, cunha ampla formación no campo do teatro e no eido dos contos. Recibiu o Premio Europeo ao mellor conto para nenos e nenas por ‘A cociñeira do rei’ (Editorial Oqo). O seu programa de radio ‘La casa disparatada’ foi declarado pola UNESCO de interese por mor da súa contribución á difusión dos dereitos da infancia. Ten editados discos de contos para nenos baixo o titulo ‘De Tin Marín’, esgotados neste momento

ACENDER A NOITE | Público infantil

Contos para alumear a noite máis escura coas palabras brillantes que constrúen mundos novos e, ao mesmo tempo, serven para camiñar no noso.

Victoria_Siedlecki

Victoria Siedlecki

Actriz e narradora oral. Dirixe en Madrid “La Escuela de Cuentacuentos” onde xa se formaron máis de 1.000 narradores, e é cofundadora de Yotecuento Storytelling. Presentou os seus espectáculos de contos para público infantil e adulto en festivais, teatros, bibliotecas, centros culturais e grandes eventos o longo de España e tamén Argentina, Uruguay e Chile. Cunha ampla formación artística, á que recorre na súa exclusiva dedicación á narración oral, tivo a súa propia columna de contos en Radio Nacional de España, Punto Radio e Cadena Ser.

Relatos eróticos | Público adulto

O sexo dos anxos pode estar moi claro para algúns, así como un bolero aparentemente inocente ou os segredos mellor gardados das mil e unha noites. Vitoria Siedlecki –actriz, narradora oral– rumoréanos eses segredos e acéndenos outros, entre risas, erotismo, e o pracer indubidable que toda lingua é capaz de provocar… Relatos Eróticos é un espectáculo de contos, baseado en historias de amor, erotismo e humor. Tras 4 tempadas de éxito na carteleira madrileña, Relatos eróticos segue encandeando ao público. Dona de infinitos rexistros, a actriz arxentina Vitoria Siedlecki fai rir e pensar a ritmo trepidante, baseándose en textos magníficos (como algunhas pasaxes descoñecidas das mil e unha noites) e unha mestura contemporánea de humor e paixóns de todo tipo.

Pequeno país | Público infantil / familiar

Aínda que é tan pequeno que non aparece en ningún mapa: o Pequeno País existe. Tódolos seus habitantes son magníficos xardineiros e é que, cada día do ano, no Pequeno Pais seméntase, cántase e cóntase. Fai moito tempo un xeneral quixo conquistalo e alá que se encamiñou cos seus soldados e o seu gran canón. Para a súa sorpresa, os habitantes do pequeno pais non loitaron, pois non tiñan exército, e os recibiron cos brazos abertos.
Compartiron con eles a súa comida, ensináronlle os seus xogos, cantáronlle as súas cancións e contáronlle os seus contos. Ante armas tan poderosas o xeneral e os seus soldados déronse por vencidos por primeira vez. Algúns decidiron quedarse a vivir alí, co monstro da lagoa que baila e canta cumbia, ca familia Chimbi que ten dous pais, ca vaca que lambendo á lúa lle quitou un anaco, ca parraguesa e cun montón de animaliños cuxos nomes soan mellor en guaraní, cos veciños e veciñas da rúa do pucheiro e ca nena que foi capa| z de cambialo todo dicindo a verdade.
Estas son as historias que compartiremos: Contos e cancións cheos de personaxes inesquecibles, de sorpresas, emocións e humor … as historias do Pequeno Pais.

Virginia Imaz

Nacéronme na primavera de 1962 a dous mundos: Ao que lle din real e ao que chega pola porta dos contos. Fixen o meu niño nese limiar de maxia. Cando era nena tiven a fortuna de ter tantas persoas ao meu redor que contaban historias, que eu crin que narrar era unha forma de ser xente. Necesito escoitar e contar contos como respirar. Conto profesionalmente desde 1984, historias que escoitei, que lin ou que me inventei, aínda que todas teñen algo en común. Son historias que me removeron por dentro, inspirándome ou iluminándome nesta aventura do vivir. Contei en todo tipo de lugares e para persoas de todas as idades, naufraxios e soños. As historias vanse puíndo polos camiños, cambian e cámbianme. A miúdo pregúntanme se se pode vivir do conto. Eu só sei que non podo vivir sen eles

A miña casa | Público adulto

Para escoitar contos hai que prepararse: sacudirse as orellas dos últimos berros que se nos meteron dentro, fregarse os ollos para eliminar xuízos e prexuízos e levarnos unha man ao peito para facer oco para a marabilla, porque os contos enténdense co corazón. Se xa che preparaches ven… ao abrigo das palabras atoparás risas e xogo, viaxes e desafío. Ven e celebramos o encontro.

Mitoloxía Vasca | Público adulto / familiar

Para Virginia Imaz contar é falar cunha voz máis vella que as pedras, recuperar a memoria das xentes que nos precederon no oficio de vivir. Narrar coma se estivésemos xunto ao lume do fogar ou ao redor da fogueira, acendendo os recordos ata que ardan todos os medos e abrásennos todos os desexos. Nesta ocasión narra historias e lendas da súa terra, de Euskal Herria. Son historias que escoitou ou que leu, pero todas elas pasaron polo seu propio alento.

Vítor Fernandes

Vítor Fernandes

Vítor Fernandes, natural do reino marabilloso de Trás-os-Montes, desde neno ouvía contos que os seus familiares máis vellos contaban nas rúas das aldeas ou nas noites das casas. Busca manter a forza da oralidade a través dun repertorio cheo de contos de amor, humor, vivacidade, astucia e emoción, tan propios da tradición portuguesa. Formouse con varios narradores nacionais e internacionais e ten participado en varios festivais nacionais e internacionais. Forma parte do grupo Contos na Eira. En 2014, en colaboración coa Libraría Traia Mundos, en Vila Real, creou o evento Traia Contos. En 2015 integrou o equipo que realizou os eventos Sexta dos Contos e o Festival Porto de Contos. En 2021, con Clara Haddad e Mariana Machado, creou o primeiro Club de Historias Motivacionais en Portugal. É o cofundador, con Estefânia Surreira, do proxecto Dois dos montes.

‘DOIS DOS MONTES’ (Vítor Fernandes e Estefânia Surreira)
A historia de João Soldado e outros contos tradicionais portugueses | +12 anos e adultos

João Soldado e outros contos é un espectáculo contado e cantado, procedente de Trás-os-Montes, onde os contos e as lendas da tradición portuguesa son os ingredientes principais pero mesturados con petiscos (burlescos) de disparate, riso e boa disposición. Unha viaxe ao fantástico, onde non faltan bruxas, diaños, deuses, almas en pena, trasgos, pantasmas e moitos outros seres da mitoloxía popular.

Contos para matar o medo | + 8 anos

Baseado nos contos que a avoa Beatriz lle contaba é unha sesión repleta de criaturas do imaginário popular transmontado, diaños, mouras encantadas, damas pés de cabra, maria gancha, almas pendas, criaturas que atormentaban a vida da aldea.